Łukasz J. Kędziora
Kulturowa Wieża Babel
6. Warszawski Festiwal Skrzyżowanie Kultur 26.09 – 02.10. 2010 r.
Chociaż wczesną jesienią po wakacjach zostaną już tylko miłe
wspomnienia, to na warszawskim placu Defilad, pod koniec września, na
kilka dni zagości iście gorąca atmosfera. I to nie tylko za sprawą
samego eventu, o którym będzie tutaj mowa, ale i dzięki nowej
oryginalnej formule programowej, jaką 6. Warszawski Festiwal
Skrzyżowanie Kultur przyjął w tym roku. Kierunek dla
artystycznej krzyżówki wyznaczy bowiem geograficzno-kulturowy
wskaźnik, a w tym konkretnym przypadku będą to iberyjskie korzenie.
Po raz pierwszy festiwalowe miasteczko stanęło pod warszawskim
Pałacem Kultury i Nauki w 2005 r. i od tego czasu możemy śledzić jego
dynamiczny rozwój oraz przyglądać się temu, jak z każdym następnym
rokiem rośnie liczba jego sympatyków. Co jednak sprawia, że
warszawska impreza to największe w Polsce i jedno z największych w
tej części Europy tego typu „Skrzyżowanie”? Bez wątpienia
jest to głównie barwna mieszanka kultur współczesnego świata, która
łączy w sobie tradycje z głosem młodego pokolenia. Skrzyżowanie
Kultur jest w stanie ukazać, jak eklektyczna i niejednolita jest
dzisiejsza sztuka czerpiąca inspiracje z etnicznych czy regionalnych
korzeni – i to założenie od początku było główną misją, jaką
wyznaczyli sobie organizatorzy Festiwalu. Przybliżenie tego
wieloaspektowego obrazu warszawiakom i gościom stolicy to cel
nadrzędny. A znalazły tam dla siebie miejsce już chyba wszystkie
formy artystycznej ekspresji. Od grafiki1
i fotografii2,
przez film3,
teatr4,
performance5,
aż po muzykę6
czy nawet… sztukę cyrkową7.
I chociaż pod Pałacem Kultury i Nauki miksują się style, mieszają
gatunki, od Japonii czy Australii po Amerykę Południową, od północnej
Europy, aż po Przylądek Igielny, to oczywiście impreza organizowana w
stolicy Polski nie daje pełnego obrazu kulturowo-artystycznego danego
obszaru. Mieszkańcowi Polski jest ona w stanie zaledwie go
przybliżyć, ale już przez to czyni „obce” bardziej
przystępnym, mniej nieznanym. Nieprzerwanie poszukując, festiwal
ewoluuje w swojej formie i treści. Niezwykle ważnym elementem i
istotną płaszczyzną, na jakiej realizują i materializują się cele
imprezy – nie licząc oczywiście występów artystów – są
organizowane rokrocznie warsztaty z zakresu tańca i muzyki. Podobnie
jest w przypadku kolejnego stałego punktu festiwalowego kalendarza –
Dzieci Świata, czyli oferty skierowanej do najmłodszych uczestników
„Skrzyżowania”.
Tegoroczna
impreza, w odróżnieniu od poprzednich została wyraźnie ukierunkowana,
fokus jej zainteresowania ustawiony został na muzykę, i dlatego w
festiwalowym miasteczku zaprezentowana zostanie scena world
music.
W kontekście programu festiwalu pod tym hasłem powinniśmy rozumieć
głównie szeroko rozumianą muzykę etniczną, jak i tę inspirowaną jej
dźwiękami. Ponadto, ze względu na charakter festiwalu i zaproszonych
artystów, można liczyć na połączenia tradycyjnego grania i
nowoczesnych brzmień. Zgodnie z nowymi założeniami programowymi 6.
Warszawski Festiwal spina klamra tematyczna, tym razem tematyka
iberyjska. Jak podają sami organizatorzy „ma to na celu
uhonorowanie dwustulecia uzyskania niepodległości przez Kolumbię i
inne kraje Ameryki Południowej”, dlatego też większość gwiazd
będzie pochodzić właśnie z południowo-amerykańskiego kontynentu.
Koncert inauguracyjny w Sali Kongresowej otworzą Ivan Lins oraz
Concha Buika. Ten pierwszy to prawdopodobnie najlepszy brazylijski
tekściarz i kompozytor od czasu Antonio Carlosa Jobami, jego występy
to mistrzowskie pokazy muzykalności, rozrywki i komunikacji. Ta
druga, to gwiazda flamenco, zjawiskowa wokalistka, urodzona w Palma
de Mallorca, w której żyłach płynie afrykańska krew: jej rodzina
pochodzi bowiem z Gwinei Równikowej. Na zakończenie natomiast wystąpi
Salif Keita (Mali), śpiewający w języku Malinke, Bambara i
francuskim. Wokalista zaliczany jest do najwybitniejszych
przedstawicieli nowoczesnej muzyki malijskiej. „Akcentujemy
muzykę latynoską, ale nie zaniedbujemy reszty świata –
podkreśla Marek Garztecki, dyrektor artystyczny Festiwalu –
bowiem
naszą misją jest prezentowanie warszawskiej publiczności szerokiej
panoramy najciekawszych zjawisk muzyki świata.” Dlatego
też poszczególne dni będą poświęcone odrębnym kręgom kulturowym.
Uczestnicy będą mogli spotkać się z muzyką z obszaru Chińskiej
Republiki Ludowej (w tym z Mongolii – Hanggai
oraz
z Sinkiangu
ujgurskiego – Mamer) a także z Czarnego Lądu („dzień
afrykański”) i basenu Morza Śródziemnego („dzień
śródziemnomorski”). Na najmłodszych uczestników w ramach
„Dzieci Świata” na Skrzyżowaniu
Kultur
czeka Góralskie Granie: Tatry – Bałkany. W tym module festiwalu
zaprezentują się dwie grupy – dzieci z Podhala przygotowane
przez Krzysztofa Trebunia-Tutkę i bułgarski zespół Nestinarcze.
Najpierw wykonają one własne programy artystyczne (śpiew, taniec) a w
finałowej części koncertu
zagrają i zatańczą w podhalańskich i bałkańskich rytmach Mazurki i
inne utwory Fryderyka Chopina. Zajęcia przygotowawcze poprowadzi
autorka projektu, dr Maria Pomianowska. Ostatniego dnia festiwalu
zdobytymi umiejętnościami pochwalą się uczestnicy licznych warsztatów
prowadzonych w trakcie trwania
„Skrzyżowania”
przez obecne na festiwalu gwiazdy imprezy. Na zainteresowanych
czekają klasy muzyki arabskiej, perskiej, klasa bliskowschodnich
instrumentów perkusyjnych, klasa didgeridoo, jodłowania oraz tańca
irlandzkiego.
Organizatorem
festiwalu jest instytucja kulturalna – Stołeczna Estrada
(dyrektor – Andrzej Matusiak). Szczegóły na temat imprezy, w
tym program i pełen wykaz prowadzonych warsztatów dostępne są pod
adresem www.festival.warszawa.pl
1
wernisaż Małgorzaty Dmitruk: 1. Edycja, 2005
2
Jola Lipka: 5. Edycja, 2009
3
Barbara Albert, Austria – Nordrand (1995): 4. Edycja, 2008
4
Kan Katsura, Japonia – 2. Edycja, 2006
5
Teatr Continuo, Czechy – „To much to the touch”:
1. Edycja, 2005
6
Faiz Ali Faiz Qawwal, Pakistan – 3. Edycja, 2007
7
Cirque Lili – Compagnie Jérôme Thomas, Francja – 2.
Edycja, 2006
|