Główna :  Dla autorów :  Archiwum :  Publikacje :  turystykakulturowa.ORG

Data wydania 28 lutego 2011, redaktor prowadzący numeru: Izabela Wyszowska

Numer 3/2011 (marzec 2011)

Łukasz J. Kędziora

Pierwszoplanowa rola „suflera”.
XIII Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej. Interpretacje.
Katowice, 27 marca do 3 kwietnia 2011.

          „To jest fajne w teatrze, że zespół jest stały, a tym nowym elementem, który się pojawia, jest reżyser”¹. Trudno oprzeć się wrażeniu, że ten – wspomniany przez Annę Kadulską – „nowy element” w teatralnej układance musi mieć dość istotne znaczenie dla końcowego obraz, który ukaże się oczom widza. Siła wyobraźni, czy może „wizja” reżysera, którą niejako naznaczony zostaje aktor odciska następnie swoje piętno na produkcie finalnym tej współpracy – spektaklu. I może – jak na ironię – to rola, jaka przypada właśnie reżyserowi, który niczym przewodnik przeprowadza aktora przez kolejne wersy scenariusza, jest tą pierwszoplanową. Niczym sufler podpowiada gesty, steruje uczuciami, żongluje konwencją. W zasadzie jest obecny na scenie, tylko jakby duchem, ale czy rzeczywiście tak jest? Odpowiedź na to pytanie znajdą ci, którzy wybiorą się na Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej Interpretacje.
          Śląski festiwal odbędzie się na przełomie marca i kwietnia już po raz 13. W rzeczywistości jednak Interpretacje mają dużo dłuższą tradycję, niż może to sugerować liczba porządkowa przy nazwie imprezy. Mimo tego, że odsłon festiwalu faktycznie było trzynaście, cieszy on śląską publiczność de facto od roku 1993. Do VII edycji – włącznie – impreza odbywała się bowiem w cyklu dwuletnim. Obecnie festiwal organizowany przez Instytut Kultury Estrada Śląska i miasto Katowice cieszy oko widza rokrocznie. Dyrektorem artystycznym eventu jest Jacek Sieradzki, a za organizację imprezy odpowiada Dorota Pociask-Frącek. Duchową pieczę nad festiwalem sprawuje natomiast Konrad Swinarski – jego imieniem nazwana została statuetka wręczana zwycięzcy. Cała oprawa konkursu jest artystyczna – i to w najdoskonalszym wydaniu. Nagroda jest dziełem sztuki, bowiem „Laury Konrada” są autorstwa znanego rzeźbiarza Zygmunta Brachmańskiego i mają formę pierścienia, na którym znajduje się maska. Każdego roku imprezie towarzyszy także sygnał festiwalowy skomponowany przez Jana Kantego Pawluśkiewicza. Ostatnim znakiem rozpoznawczym jest logo eventu – żółty kwadrat z czarnymi strzałkami – wykonane według projektu prof. Mariana Oslislo.
          Katowicka impreza zasługuje na szczególną uwagę z kilku powodów. Po pierwsze – dość banalne – ze względu na jakość prezentowanych spektakli. Jak trudno jest się zakwalifikować na festiwal, najlepiej świadczy liczba konkursowych przedstawień. Dziś dopuszczanych jest tylko pięć spektakli, ale w pierwszych odsłonach imprezy obok pięciu przedstawień granych na żywo, konkurowało ze sobą także pięć spektakli Teatru TV. O poziomie katowickich Interpretacji, niech zaświadczą także nazwiska laureatów. W gronie zwycięzców znaleźli się m.in. Grzegorz Jarzyna (1999), Wojtek Smarzowski (2002), Krzysztof Warlikowski (2003), Przemysław Wojcieszek (2005), Maja Kleczewska (2006), czy Jan Klata (2009).
Kolejny powód, który powinien zachęcić potencjalnego widza, to interesująca formuła festiwalu. Na pierwszy plan wysuwa się osoba twórcy, czyli tytułowe „interpretowanie”. Nie scenografia, nie tekst, w           mniejszym stopniu także gra aktorska mają tutaj podlegać ocenie, a właśnie sztuka reżyserska. Jest to jedyny festiwal teatralny w kraju, który skupia się wyłącznie na jego pracy. Jak możemy przeczytać na stronie internetowej wydarzenia festiwal ma na celu „promocję najzdolniejszych młodych polskich reżyserów teatru żywego planu, a także udostępnienie katowickiej publiczności najbardziej interesujących spektakli ostatniego sezonu, zarówno konkursowych, jak i mistrzowskich”. Ów „młody” reżyser to osoba, która pracuje w zawodzie nie dłużej niż 10 lat.
          Ponadto spektakle prezentowane są widzowi w dwóch, wspomnianych kategoriach, konkursowej i mistrzowskiej. Pierwsze podlegają ocenie jury, drugie to wisienka na teatralnym torcie – dla publiczności, a dla młodych twórców – wzór doskonałości. Amatora teatru, jak i filmu może zainteresować również skład jury, w którym zasiadali: Anna Polony, Izabela Cywińska, Jerzy Duda-Gracz, Jan Kanty Pawluśkiewicz czy Adam Hanuszkiewicz i Gustaw Holoubek. W tym roku zakwalifikowanych do konkursu artystów będzie oceniać jury w składzie: Iwona Kempa, Barbara Hanicka, Jerzy Stuhr, Paweł Łysak oraz Michał Litwa Litwiniec. Co ciekawe, od tego roku Interpretacje otwierają się jeszcze bardziej na widza. Konkursowe jury nominowało już piątkę wybrańców do roli społecznego jurora. Grupa szczęśliwców nie tylko będzie miała możliwość suwerennego wyboru własnego zwycięzcy, ale i uzyska wstęp wolny na wszystkie spektakle festiwalu.
          Podczas XIII edycji imprezy widzowie będą mogli zobaczyć m. in. „Samsara Disco” (reżyseria Agnieszka Olsten) Teatru Polskiego z Wrocławia, „Sztukę bez tytułu” (reżyseria Agnieszka Glińska) w wykonaniu aktorów Teatru Współczesnego z Warszawy, „Pijaków: (reżyseria Barbara Wysocka) Narodowego Starego Teatru z Krakowa, czy „Panny z Wilka” (reżyseria Krzysztof Rekowski) Teatru Polskiego z Poznania – spektakl który autor tekstu może polecić z czystym sumieniem. Jak co roku na publiczność czekają także imprezy towarzyszące, spotkania z artystami, które dają możliwość podzielenia się wrażeniami zarówno w widzami, jak i samymi twórcami. Spotkania będą odbywać się w głównym klubie festiwalowym – Archibarze. A wszystkich, jeszcze niezdecydowanych z pewnością przekona do Interpretacji jeden ze spektakli mistrzowskich, który w ramach pokazu przedpremierowego zaprezentowany zostanie już 20 lutego.
          Szczegółowe informacje na temat festiwalu dostępne są pod adresem www.festiwal-interpretacje.pl

Nasi Partnerzy