Recenzje

Paulina Ratkowska

Bardzo nowoczesny kościół. 
Wirtualny spacer po Kościele Pokoju w Świdnicy

          Różnica pomiędzy zwykłym przewodnikiem a przewodnikiem na płycie jest olbrzymia. Klasyczny daje nam możliwość przeczytania informacji, ewentualnie obejrzenia kilku – kilkunastu zdjęć, ale nawet jeśli jest ich dużo i są zrobione przez profesjonalnego fotografika - nie dadzą możliwości wyobrażenia sobie wnętrza tak, jaką daje nagranie. Naturalnie fani klasycznych przewodników powiedzą, że żadne nowinki technologiczne nie zastąpią przyjemności, jaką daje im obcowanie z książką. Tak, jak zagorzałego zwolennika nowinek technologicznych nie zainteresuje najlepsza książka, tak mola książkowego nie da się pewno przekonać, aby zainteresował się płytą. Chociaż w tym wypadku na pewno byłoby warto… 
          Przewodnik na płycie CD po obiekcie wpisanym na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO – Kościele Pokoju w Świdnicy zatytułowany „Wirtualny spacer po Kościele Pokoju w Świdnicy” - to nowocześnie podana, bardzo dobrze napisana publikacja. Płyta jest właśnie przewodnikiem, a nie nagraniem dokumentalnym, któremu towarzyszy nagranie lektora. Zapis jest utrzymany w formule przewodnika – z tekstem do czytania, dowolnego przewijania, powtarzania, przeskakiwania oraz z olbrzymim zapleczem materiału wizualnego.
          Pewne informacje – dające wyobrażenie o stylu autorów oraz i samym obiekcie – znajdziemy już na okładce. Prezentują one świdnicki Kościół Pokoju jako największą drewnianą świątynię na świecie, dają wyobrażenie o zbiorach znajdujących się w magazynach i wirtualnej bibliotece, a także odnoszą się do podstawowych aktywności kulturalno – animacyjnych, które sprawiają, że Kościół Pokoju jest nie tylko miejscem modlitwy, ale także prężnie działającym ośrodkiem kultury oraz lokalnym centrum turystyki. Znajdziemy tam także informacje a’la klasyczna stopka – dane teleadresowe kościoła oraz stałe godziny nabożeństw.
          Gdy natomiast uruchomi się płytę w komputerze, jest o wiele ciekawiej. Mamy do wyboru jedenaście panoram: kościoła i okręgu kościelnego, cmentarza, parteru, przestrzeni przed i nad lożą Hochbergów, przed ołtarzem, ambony, drugiej kondygnacji empor skrzydła północnego i południowego, organów oraz loży cechowej. Jak na panoramy przystało, obracają się one o 360 stopni, a do każdej z nich dołączony został podstawowy opis o długości kilku zwięzłych akapitów. W przestrzeni panoramy zaznaczono na czerwono punkty z literą „i” – jako dodatkowe informacje o wycinku konkretnego obiektu (np. w panoramie okręgu kościelnego” konkretne nagrobki czy w panoramie „parteru” – „tablice fundatorów” lub przejście do kolejnej panoramy „ambona”). Dodatkowo poprzez poruszenie kółkiem myszki panorama przybliża się lub oddala, dzięki czemu możemy przyjrzeć się danemu fragmentowi z bliska lub z większej perspektywy, obraca się ona też we wskazanym kierunku. Niektóre z najważniejszych obiektów – jak obrazy, tablice czy detale architektoniczne można dodatkowo powiększyć dzięki zdjęciom. Na każdej panoramie jest kilkanaście takich zbliżeń – i opisów detali.
          Domyślnie, jako pierwsza, otwiera się panorama przedstawiająca parter kościoła. Ale panoramy na dolnym pasku są poukładane w sposób bardzo logiczny – najpierw zapoznajemy się więc z tym, co na zewnątrz, łącznie z panoramą cmentarza czy plebanii. Wyświetlając je po kolei widzimy parter, loże, ołtarz, ambonę, następnie drugie piętro z organami. Oglądając, a przede wszystkim czytając informacje w tej kolejności, dowiadujemy się wiele o historii obiektu, jego budowie, fundatorach, konstrukcji, dobrodziejach. Informacje są ułożone nie tylko w kolejności od zewnątrz do wnętrza, od parteru po szczyt stropu, ale także od tych ogólnych dotyczących genezy powstania budynku, po najbardziej szczegółowe odnoszące się do detali.
          W nagraniu zastosowano wszelkie udogodnienia techniczne: jest możliwość przejścia na tryb pełnoekranowy czy oglądania zapisu w trzech jakościach – niskiej, średniej i wysokiej, możliwość włączenia/ wyłączenia dodatkowych ikon na panoramie dotyczących zdjęć czy informacji. Istnieje opcja wydruku tekstów, które znajdują się na płycie – i to we wszystkich trzech językach opracowania: polskim, angielskim i niemieckim. Dużym plusem jest możliwość sterowania przy oglądaniu prezentacji: z możliwością spojrzenia w górę czy na boki, dostosowując owo „rozglądanie się” do tempa i zainteresowania odbiorcy. Jeśli dobrze się przyjrzeć, widać nawet zniszczenia, np. napisy wyryte przez turystów na ławkach. Naturalnie istnieje także możliwość wyłączenia wszelkich informacji czy panelu przycisków i rozkoszowania się widokiem kościoła na pełnym ekranie bez żadnych elementów dodatkowych, zakłócających panoramę.
          Minusem jest z pewnością stosunkowo długie ładowanie się kolejnych panoram, zbliżeń czy informacji. Szkoda też, że prezentacji nie towarzyszy muzyka, szczególnie że już na okładce autorzy wspominają Jana Sebastiana Bacha i organizowany w kościele Festiwal Bachowski, a jedna z panoram przedstawia piękne organy. Przy takim narzędziu, jakim jest płyta, aż by się prosiło, by taki obiekt ujawnił swoje brzmienie.
          Przewodnik jest atrakcyjny wizualnie. Zarówno oprawa płyty – ładna, estetyczna – jak i ujęcia na niej zapisane – wyraźne w najmniejszych szczegółach, duże zbliżenia na detale, a te zewnętrzne sfotografowane przy błękitnym niebie. Na wewnętrznej obwolucie, na tle zdjęcia kościoła z zewnątrz, osadzona została moneta 2 złotowa, edycja limitowana przedstawiająca Kościół Pokoju w Świdnicy. Przewodnik został wydany nakładem parafii ewangelicko – augsburskiej w Świdnicy.