Recenzje

Anna Rzepa

Wenecja. Historia, mity, tajemnice
Philip Curnow

          Wenecja - miasto gondolierów i karnawału.
          Wenecja to magiczne miasto. Bazylika św. Marka, Kanał Grande czy Pałac Dożów są nielicznymi spośród wielu atrakcji, które każdy turysta przybywający do niego musi zobaczyć. Czym zachwyca? Absolutnie wszystkim. Ciekawą historią, położeniem, pięknymi zabytkami, atmosferą i… niesłychaną liczbą mostów (jest ich aż 419!). Może właśnie dlatego przyciąga coraz większe tłumy turystów i nowych mieszkańców. Taka Wenecja - niezwykła i fascynująca - została opisana w przewodniku pt.: Wenecja. Historia, mity, tajemnice.
          Książka została wydana przez wydawnictwo, które cały czas umacnia swoją pozycję na rynku i staje się jednym z najbardziej prężnie działających - "National Geographic". Zobowiązujący wydawca to oczekiwania ze strony potencjalnego nabywcy. Opisywany przewodnik z pewnością je spełnia, o czym świadczy nowoczesne opracowanie i ciekawa zawartość.
          Przewodnik już poprzez okładkę ukazuje charakter miasta. Umieszczona została na niej maska, która nawiązuje do weneckiego karnawału. Oprócz zdjęcia znajdziemy też informację o opisanych w środku 24. trasach spacerowych. Na pierwszych stronach publikacji zawarto z kolei przepiękne zdjęcie San Giorgio Maggiore, a na następnej ogólną mapę Wenecji. Następnie spis treści oraz wstęp, w którym przeczytamy m.in. o krótkiej historii rozwoju miasta, o sposobach poruszania się po nim i o najciekawszych atrakcjach turystycznych.
          Jak wspomniano wcześniej, w przewodniku znajdziemy 24 trasy tematyczne. Każda z nich rozpoczyna się krótkim wstępem sięgającym do przeszłości opisywanej części miasta. Podczas wędrowania wyznaczonym szlakiem zobaczymy od ośmiu do dwunastu ciekawych obiektów. Wszystkie atrakcje mają w tekście przypisaną swoją cyfrę, która odnosi się do mapy trasy, na której zaznaczone są wcześniej wspomniane zabytki. Dzięki temu opisywany obiekt możemy szybko umieścić w przestrzeni. Dodatkową informacją jest szara ramka z nagłówkiem: "Gdzie jeść", w której znajdziemy adres restauracji, krótki opis i wysokość ceny serwowanych potraw. Dowiemy się też o długości, czasie przejścia, miejscu początku i końca trasy. Całości dopełniają piękne zdjęcia. Właśnie tak wygląda opis każdej z tras. Przez to, że wszystkie szlaki zostały przedstawione w ten sam sposób, przewodnik jest przejrzysty i zrozumiały. Według autora, osoby odwiedzające miasto po raz pierwszy powinny zwiedzić przede wszystkim trasy obejmujące: Rialto, Canal Grande, Pałac Dożów i ślady Marco Polo.
          Canal Grande na widoku to nazwa trasy, którą zaleca się turystom pokonywać za pomocą vaporetto, czyli tramwaju wodnego, bardzo popularnego środka transportu w Wenecji. Do przejścia i przepłynięcia jest 6,4 km w czasie ok. 2h. Początek wycieczki to przystanek Ferrovia przed dworcem kolejowym Santa Lucia. Po drodze mija się takie perełki jak Ponte di Rialto czy Palazzo Flangini. Pod koniec wędrówki omawiany przewodnik kieruje turystów do Harry’s Bar - jednej z najsłynniejszych restauracji na świecie.
          Uwzględniając jakość informacji na przykładzie tras Rialto i Pałac Dożów zauważa się, że przewodnik został oparty nie tyle na podstawowych informacjach, ile na ciekawostkach i epizodach z dawnych lat. Zwiedzając np. Pałac Dożów widzimy górującą nad placem świętego Marka kampanilę (dzwonnicę), która ma zaledwie sto lat, ponieważ poprzednia w 1902 r. niespodziewanie runęła na ziemię. Z przewodnika dowiadujemy się, że nikt wówczas nie został ranny i bez szwanku wyszedł z niego także złoty posąg archanioła Gabriela oraz jeden z największych dzwonów. Mieszkańcy uznali to wydarzenie za cud. Kolejna ciekawostka mówi o tym, że standardową karą za drobne przewinienia było przepędzenie winowajcy nago z Placu Świętego Marka do Rialto przez tłum uzbrojony w kije. W publikacji nie brakuje również informacji o kuchni - m.in. rekomendacji, że w Ostaria dai Zemei zjemy smaczną przekąskę: grillowaną kanapkę podawaną z kieliszkiem wina, a w Al Giardinetto warto spróbować sardynek w sosie słodko-kwaśnym i granceola (jeżokrabów maja).
          Do pozytywnych cech przewodnika należy zaliczyć przede wszystkim wysoką jakość wydania. Wszystkie strony zostały wydrukowane w kolorze, na dobrej jakości papierze. Niewątpliwą jego zaletą są też fotografie. Zdecydowanie są jedną z najmocniejszych stron tej publikacji, ponieważ doskonale ukazują specyfikę tego miasta oraz jeszcze bardziej podkreślają wspaniałość jego zabytków. Zdjęcia te zdecydowanie zachęcają do wybrania się w podróż do Wenecji. Kolejnym plusem jest wspomniana już przejrzystość i logika tras. Bez problemu przemierzymy każdą z nich, jednakże zazwyczaj potrzebujemy więcej czasu, niż jest to zalecane w przewodniku. Kolejnym ułatwieniem są mapy każdej z tras, przez co z powodzeniem dotrzemy do celu i się nie zgubimy (co - jak podkreśla autor - jest w Wenecji bardzo łatwe).
          Dużym minusem przewodnika jest to, że brakuje w nim podstawowych informacji o poszczególnych atrakcjach, a autorzy skupiają się głównie na tym, co jest najciekawsze i najbardziej interesujące dla czytelnika. Podstawowe informacje są, jednakże w szczątkowej ilości, dlatego wybierającym się do Wenecji polecam literaturę uzupełniającą.
          Przewodnik jest z pewnością wart przeczytania. Informacje w nim zawarte są rzetelnie przedstawione, więc na pewno każdy turysta go spożytkuje. Jest szczególnie godny polecenia osobom, które nigdy nie były w Wenecji, lecz nie może być jedynym źródłem pisanym, z którego będą korzystać. Stali bywalcy Wenecji też na pewno nim nie pogardzą, gdyż pozwala im wyszukać niejedną miejską osobliwość. Przeczytanie publikacji gwarantuje zrodzenie się gorącej chęci zobaczenia tego pięknego miasta - w przypadku pierwszych wspomnianych turystów - oraz odkurzenia starych wspomnień - w przypadku tych drugich.