|
|
Pomnik Merliona
|
|
Hotel Raffles
|
|
Singapore Flyer - Pelayang.
|
|
|
|
Panorama miasta z Singapore Flyer.
|
|
|
|
Widok z Singapore Flyer na wielki plac budowy lokalnego Cassino, którego część ma być już otwarta w końcu 2009 roku. Mieszkańcy już wiedzą, że wstęp do niego będzie ich kosztował 200 SGD, dla turystów natomiast wstęp będzie bezpłatny.
|
|
Widok na tereny wydarte z morza.
|
|
|
Główną ulicą Singapuru jest Orchard Bulevar
|
|
W Singapurze obowiazują oficjalnie cztery języki: angielski, malajski, chiński (głównie dialekt mandarynski) i tamilski. W miejscach publicznych podawane są informacje w tych czterech językach.
|
|
|
Widok Esplanade z Singapore Flyer.
|
National Orchid Garden
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Singapur - miasto lwa – metropolia wielu kultur
Tadeusz Jędrysiak
Singapur to państwo-miasto położone na południowym krańcu Półwyspu Malajskiego (136 km na północ od równika). Obejmuje ono wyspę o tej samej nazwie (641 km2) oraz cztery wysepki: Jurong Island, Pulau Tekong, Pulau Ubin, Sentosa i ok. 40 innych maleńkich wysepek. Wyspę Singapur z półwyspem - Malezją łączy grobla długości 4,2 km. Nazwa Singapur pochodzi od dwóch sanskryckich słów: singa (lew) i pura (miasto), stąd niekiedy stosowana nazwa
Miasto Lwa. Merlion, czyli ryba z głowa lwa siedząca na fali jest znanym symbolem miasta. Wizerunek posągu Merlion używany był do 1997 roku jako logo przez singapurską izbę turystyki.
Singapur zamieszkuje nieco ponad 4 miliony stałych obywateli, w tym 78% stanowią Chińczycy, 14% Malajowie, a dalej 7% Hindusi i Tamilowie oraz Europejczycy, wśród których przeważają Anglicy. To jedyne na świecie niezależne państwo, którego ludność mieszka wyłącznie w miastach. Singapur jest najgęściej zaludnionym krajem świata. Językiem oficjalnym jest angielski, choć posługują się też chińskim, (głównie dialekt mandaryński), malajskim i tamilskim). Różnorodność grup etnicznych, kultur, języków
i tradycji sprawia, że Singapur jest jak tygiel, w którym wszystko miesza się, topi i scala w jedno. Chińczycy, Malajowie, Hindusi, Euroazjaci, mimo iż wyglądają inaczej, określają siebie jednakowo - obywatel Singapuru. Architektura miasta jest bardzo zróżnicowana odzwierciedlając etniczne tworzenie kraju. Singapur ma kilka dzielnic etnicznych, w tym Chinatown i Little India. W mieście istnieje wiele świątyń buddyjskich, taoistycznych, hinduistycznych i meczetów. Znajdują się tu także interesujące zbiory sztuki azjatyckiej i europejskiej (Muzeum Narodowe, Muzeum Sztuki i Muzeum Azjatyckie).
W parku przy Fullerton Road, u ujścia rzeki Singapur, stoi pomnik Merliona (pół ryby, pół lwa), symbolu miasta. Biały Merlion, mający wysokość 8,5 metra spogląda na port, do którego przybijają setki statków z całego świata. Jest to najczęściej fotografowany obiekt w Singapurze.
|
Od XIII wieku wyspa Singapur należała do królestwa malajskiego. Była tu mała osada rybacka położona na bagnistym terenie. Na jej strategiczne położenie zwrócili uwagę Anglicy. W 1819 roku założyli tu brytyjską faktorię handlową (Th.S. Raffles), którą oprócz niewielu Brytyjczyków zaczęli masowo zasiedlać Chińczycy, Malajowie i Hindusi.
Pod naciskiem politycznym w 1824 roku sułtanat Jahor sprzedał ją Wielkiej Brytanii, stając się tym samym częścią Imperium Brytyjskiego. Rok 1824 uważa się za rok powstania Singapuru. Sir Thomas Stamford Bingley Raffles wytyczył pierwszy plan miasta. Żyło tu wtedy zaledwie 10 700 mieszkańców i kilkudziesięciu Europejczyków. W 1867 roku Singapur został kolonią brytyjską. Londyn stworzył w Singapurze największą bazę morską
w tym rejonie, nazywaną "Gibraltarem Dalekiego Wschodu" (baza morska, 4 bazy lotnicze, siedziba angielskiego dowództwa marynarki i lotnictwa na Dalekim Wschodzie). Jednocześnie Singapur stał się wielkim ośrodkiem handlowym (reeksport kauczuku, cyny, kopry – wysuszony miąższ orzechów palmy kokosowej, ryżu i przypraw korzennych.
W latach 1942-1945 Singapur okupowała Japonia, której armia w sile 30 000 ludzi po zaledwie siedmiodniowych walkach (8-15 luty) zdobyła miasto-twierdzę, bronione przez brytyjski garnizon liczący aż 85 000 ludzi. Anglicy ponieśli klęskę przez arogancję swoich oficerów, którzy myśląc, że Singapur jest nie do zdobycia podczas walki balowali w Hotelu Raffles. W 1946 roku Singapur stał się samodzielną kolonią, a w 1959 roku uzyskał autonomię w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Od 1963 do 1965 roku wchodził
w skład niepodległej Malezji. Ludność Singapuru (głównie Chińczycy) niezadowolona
z federacji z Malezją (którą zamieszkują Malajowie) ogłosiła niepodległość 9 sierpnia 1965 roku.
Sir Thomas Stamford Bingley Raffles (1781-1826). Uważa sie go za założyciela miasta Singapur, jest jednym z najbardziej znanych Brytyjczyków, którzy przyczynili się do ekspansji Imperium Brytyjskiego,
a głównie Kampanii Wschodnioindyjskiej. Sir Stamford Raffles w małej wówczas wiosce Singapur ogłosił,
iż kupcy handlujący tu swoimi towarami będą zwolnieni z podatków. To spowodowało bardzo szybki napływ kupców i innych mieszkańców z Chin, Indii i Malajów. Zaplanował szczegółowo przyszły rozwój miasta
i portu w Singapurze, włącznie z tym, iż sporządził szczegółowy projekt, z pełną siatką przyszłych ulic, dzielnic handlowych i mieszkalnych. Wiele z jego wizji zostało później wprowadzone w życie. Współcześnie wiele obiektów, jak szkoły, szpital, centra handlowe, XIX wieczny hotel a nawet Bussines Class w Singapurskich Liniach Lotniczych nosi nazwę Raffles.
|
Hotel Raffles - Beach Road. Hotel został wybudowany w 1886 roku i jest jednym z ostatnich hoteli wzniesionych w końcu XIX wieku w stylu kolonialnym. Hotel Raffles był i jest ulubionym miejscem odpoczynku znanych osobistości świata biznesu, polityki i sztuki. W nim przebywali m.in.: Joseph Conrad, angielski pisarz i dramaturg William Somerset Maughan , Joseph Rudyard Kipling – angielski pisarz i poeta, autor m.in. książki dla dzieci Księga dżungli, laureat literackiej nagrody Nobla (1907), aktor i reżyser Charlie Chaplin oraz współczesne gwiazdy, których nie sposób zliczyć. Niedawny remont, którego koszt wyniósł około 160 milionów dolarów, przywrócił hotelowi jego dawną świetność. Hotel ten jest obecnie jednym z dziesięciu najlepszych hoteli świata, jest usytuowany w centrum Singapuru, bardzo blisko różnych centrów handlowych. Jest to jedyny hotel gdzie basen jest czynny całą dobę. Znajduje się w nim teatr o nazwie Jubilee Hall oraz około 70 sklepików i butików, gdzie są sprzedawane towary zarówno markowych firm, jak i przedmioty typowe dla tego regionu. Będąc w Singapurze koniecznie należy zobaczyć słynny Long Bar w hotelu, jest to jedyne miejsce w Singapurze gdzie można … śmiecić. Do drinków, w tym znanego „Singapur link” (sok różnych owoców i szampan) podaje się orzeszki, których skorupki rzuca się wprost na podłogę. Ma to niby odstresowywać bogatych mieszkańców miasta, którzy cały czas muszą pamiętać o przestrzeganiu czystości
w mieście.
|
Singapore Flyer - Pelayang. Największą atrakcją Singapuru jest największe na świecie koło obserwacyjne (zwane potocznie diabelskim młynem). Średnica koła Singapore Flyer ma 150 metrów, co w połączeniu z trójkondygnacyjnym terminalem pozwala podziwiać panoramę miasta
z wysokości 165 metrów. Singapurski młyn jest wyższy o 30 metrów od London Eye. Przejażdżka nim trwa 37 minut, koszt biletu 30 SGD. Został on oddany do użytku w lutym 2008 roku i cieszy się ogromnym zainteresowaniem turystów.
|
Ciekawostki turystyczne i kulturowe
· Singapur posiada jeden z największych portów przeładunkowych na świecie (w Azji – to drugi po Szanghaju największy port).
· Lotnisko w Singapurze - Changi jest największym w Azji (będąc w sali tranzytowej w drodze do innego portu lotniczego i mając trochę czasu wolnego, można uczestniczy w bezpłatnym zwiedzaniu miasta organizowanym prze Transfer Desk).
· Singapur jest najbardziej, po Japonii, rozwiniętym państwem Azji - zalicza się do azjatyckich tygrysów gospodarczych. Standard życiowy Singapurczyków jest bardzo wysoki. Wolnorynkowa gospodarka opiera się głównie na usługach finansowych (ma tu swoją siedzibę 170 banków oraz 80 towarzystw ubezpieczeniowych), turystyce oraz na przemyśle petrochemicznym, stoczniowym, tekstylnym, elektrotechnicznym i elektronicznym. Poza tym jest tu dobrze rozwinięty przemysł chemiczny, farmaceutyczny, fotooptyczny i spożywczy. Singapur jest czwartym finansowym centrum świata po Londynie, Nowym Jorku i Tokio.
· Ze względu na ogromne natężenie ruchu bardzo wysokim podatkom podlegają samochody. Rząd w ten sposób chce zmniejszyć korki uliczne. Do centrum singapurskiego City w godzinach szczytu mogą wjechać jedynie samochody dostawcze, pojazdy posiadające specjalne przepustki lub z liczbą pasażerów wynoszącą minimum 4 osoby.
· Ogród zoologiczny w Singapurze jest jednym z najciekawszych
i najnowocześniejszym na świecie. Żyjącym tu zwierzętom stworzono warunki, możliwie najbliższe naturalnym. Ogród usytuowany jest na cyplu porośniętym drzewami i krzewami. W żadnym innym zoo nie ma się wrażenia aż tak bezpośredniego kontaktu ze zwierzętami, jak tutaj. Żyje tu prawie 3 tysiące zwierząt, reprezentujących około 400 gatunków.
Pokaz tresowanych słoni odbywa się w naturalnych warunkach. Kolejka elektryczna wozi zwiedzających po ogrodzie. Zoo czynne jest codziennie w godzinach 8.30.-18.00, w ciągu dnia odbywa się tu zwykle kilka pokazów. Fotografowanie dozwolone za opłatą. Czas dojazdu taksówką z Singapuru ok. 30 minut. Warto przyjść tu na cały dzień i pobyć
w tropikalnym klimacie Singapuru pośród niezwykłych okazów flory i fauny.
· Wyspa Sentosa. Na wspaniały park rozrywki zamieniono jedną z wysp - wyspę Sentosa. Znajduje się tu centrum wypoczynkowe z piaszczysta plażą. Na wyspę można się dostać kolejką linową ( z Mount Faber lub World Trade Centrum, codziennie w godzinach 8.30-21.00) lub promem (z World Trade Centre Ferry Terminal co 15 minut w godzinach 10.00-21.00). Na wyspie istnieje także wodny park rozrywki, ogród botaniczny oraz muzeum motyli, w którym można obejrzeć około 60 gatunków żywych okazów. Na wschodnim wybrzeżu głównej wyspy znajduje się także krokodylarium, w którym żyje ponad 1800 krokodyli. Zbudowano tu także oceanarium i pierwszy na świecie „koralarium”.
Po oceanarium można m.in. odbyć spacer przeszklonym korytarzem umieszczonym pod jednym z głównych akwariów.
· Podziemny Singapur. To także niewyobrażalne dla Europejczyka przestrzenie
z tysiącami sklepów, restauracji i barów. Są one swoistym schronieniem przed niezwykle upalnym, wilgotnym powietrzem, jakie jest na zewnątrz właściwie przez cały rok. Wszystkie pomieszczenia w mieście są mocno klimatyzowane, dlatego zawsze warto mieć przy sobie coś do okrycia.
· Wyścig Formuły 1. Pierwsza rywalizacja na ulicznym torze w Singapurze odbyła się w 2008 roku. Był to pierwszy wyścig w historii Formuły 1, który odbył się w nocy przy sztucznym oświetleniu. Rywalizacja o Grand Prix Singapuru jest jedną z najbardziej niebezpiecznych w sezonie, gdyż w kraju tym często padają deszcze równikowe, które
w połączeniu ze sztucznym oświetleniem na pewno nie ułatwiają widoczności kierowcom.
28 września 2009 roku wyścig zostanie rozegrany ponownie w nocy. W tym celu przystosowuje się tor uliczny wyścigu. Tor wymaga specjalnego systemu oświetlenia, który będzie cztery razy jaśniejszy niż na zwykłym stadionie sportowym. Specjalne oświetlenie zminimalizuje efekt oślepiania i odbijania światła od mokrej nawierzchni i samochodów.
Na torze ulicznym wyścigu o długości 5,2 km będzie zainstalowanych 1600 lamp, każda o mocy 2000 watów. Lampy będą zawieszone na aluminiowej kratownicy na wysokości 10 m nad ziemią w odległości 4 m od siebie. Pobocze będzie oświetlone mniej intensywnie niż tor, aby uniknąć pomyłek kierowców. Zainstalowanych będzie także 240 słupów stalowych rozmieszczonych wokół toru w odległości 32 m każdy. Słupy zostaną połączone kablem długości 100 km.
· W 1889 roku pływał do portu singapurskiego kapitan angielskich statków handlowych British Merchant Marine
Józef Konrad Korzeniowski (1857-1924). Publikując na obczyźnie używał pseudonimu Joseph
Conrad, który utworzył z imion: Józef i Konrad. Wszystkie jego książki są oparte na wątkach autobiograficznych, na tym, co Conrad przeżył, usłyszał lub zobaczył podczas swych podróży. Do najbardziej znanych jego powieści należy
Lord Jim.
W utworze Smuga cienia (Shadow Line) jest mowa o jego podróży z Bangkoku do Singapuru. W Hotelu Fullerton (dawny gmach poczty, który został przebudowany na hotel znajdujący się w centrum miasta) znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Josephowi Conradowi, który jako podróżnik niejednokrotnie zatrzymywał się w tutejszych hotelach. Tablica została odsłonięta 24 lutego 2004 roku przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego.
· Papież Jan Paweł II odwiedził katolików w Singapurze 20 listopada 1986 roku, podczas pielgrzymki apostolskiej do Bangladesz, Singapuru, Fidżi, Nowej Zelandii, Australii i Seszeli odbytej w dniach 18 listopada - 1 grudnia. Była to tylko 5-godzinna wizyta podczas której papież Jan Paweł II odprawił mszę dla zgromadzonych tłumów i spotkał się
z przywódcami kraju. W czerwcu 2006 roku przed katedrą Dobrego Pasterza w Singapurze odsłonięto spiżowy pomnik Jana Pawła II, upamiętniający Jego wizytę sprzed 20 laty.
· W Ogrodach Botanicznych – w jednym z najbardziej prestiżowych miejsc tego miasta-państwa odsłonięto
pomnik Fryderyka Chopina, ufundowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Instytut Adama Mickiewicza oraz prywatnych darczyńców - Halinę i Mirosława Pieńkowskich. Pomnik ten jest dziełem krakowskiego rzeźbiarza Karola Badyny. Ceremonia odsłonięcia odbyła się 5 października 2008 roku i była też okazją do powołania Towarzystwa Chopinowskiego w Singapurze, zrzeszającego przedstawicieli lokalnych instytucji kulturalnych i entuzjastów twórczości kompozytora.
· Mieszkańcy Singapuru to naród niesamowicie zdyscyplinowany i pracowity. Singapur jest przykładem, jak ludzie różnych ras i wierzeń potrafią żyć ze sobą w idealnej symbiozie. Całość jest podporządkowana rządowi, który ustala reguły i zasady nawet te dotyczące codziennego życia. Władze nawet dbają o to także - istnieje ustawa nakazująca, by
w osiedlach i luksusowych zespołach budynków z basenem i ogrodem, zwanych kondominiami, rozmieszczać lokatorów w równych proporcjach etnicznych.
· Wydzieranie ziemi morzu to popularna metoda poszerzania terytoriów państw.
W ciągu ostatnich 40 lat Singapur rozrósł się aż o 11%. Mimo to na 650 km2 wciąż tłoczy się 4 mln ludzi. Rząd szacuje, że w najbliższych dziesięcioleciach będzie musiał przygotować miejsce dla 2 mln nowych obywateli. Ze względu na bezpieczeństwo ruchu lotniczego najwyższe budynki w mieście mogą mieć wysokość do 280 m (Empire State Building
w Nowym Jorku jest o 100 metrów wyższy). Singapur nie może piąć się w górę, więc rozrasta się wszerz. Singapurczycy pracowicie zasypują połacie morza, by na wydartych wodzie terenach budować nowe osiedla mieszkaniowe. Wywołuje to jednak sprzeciw ekologów. Według bowiem World Resources Institute - organizacji zajmującej się ochroną zasobów naturalnych ziemi - Singapurczycy, wydzierając ląd z przybrzeżnych wód, zniszczyli już dwie trzecie raf koralowych otaczających ich kraj.
· Wielbiciele sztuki mogą spodziewać się prawdziwych arcydzieł, ponieważ właśnie
w Singapurze zostały zgromadzone największe i najbardziej znane perły kultury azjatyckiej. Warto wybrać się w celu obejrzenia eksponatów o unikatowej wartości do
Singapore History Museum i do The Asian Civilisations Museum. Obydwa te muzea zaliczają się do największych w południowo -wschodniej Azji.
Główną ulicą Singapuru jest Orchard Bulevar. Znajdują się tu wielopiętrowe, luksusowe hotele, centra handlowe (jest ich przy Orchard aż 40 !) oraz najbardziej prestiżowe firmy. Dużą część zajmują tereny zielone z ogrodami z bujną roślinnością tropikalna. Niemal wszystkie ulice miasta mają ruch jednokierunkowy – to kolejny pomysł władz na uniknięcie korków i uzyskanie płynności ruchu.
|
Esplanade - budynek nowego, najbardziej spektakularnego teatru i Sali koncertowej w Singapurze. Jest to największa inwestycja kulturalna w mieście i jednocześnie najbardziej kontrowersyjna ze względu na charakter architektury. Wejście do teatru przypomina oczy owada np. modliszki (stosunkowo dużego owada występującego w strefie tropikalnej i subtropikalnej) czy komara. Z góry natomiast gmach przypomina kształtem dwie połówki owocu tropikalnego duriana. Durian jest kolczastym owocem posiadającym tak nieprzyjemny zapach, że spożywanie go w miejscach publicznych w Singapurze jest zakazane. Jest to jeden
z najbardziej smacznych owoców tropikalnych. Jest również zakaz wnoszenia go do hotelu.
|
· Ekonomiści uznają Singapur za "współczesny
cud", ponieważ sukces ekonomiczny tego kraju został zbudowany w oparciu o jedno źródło - ludzi. Kraj ten nie ma bogactw naturalnych, nie produkuje żywności, nawet wodę importuje z krajów sąsiednich. Mieszkańcy uznawani są za najlepszych pracowników na świecie: prężni, dobrze przygotowani, ukierunkowani na cel, którym jest rozwój gospodarczy kraju; bardzo wydajnie pracują.
W zakładach pracy spędzają znacznie więcej czasu niż Polacy - zazwyczaj od 7.30 do 18.00.
· Singapur odziedziczył po Brytyjczykach stabilne prawo i niskie podatki, co w połączeniu z korzystnym położeniem geograficznym przełożyło się na wielkie bogactwo tego malutkiego państwa. Singapur to nie tylko raj do prowadzenia działalności gospodarczej,
to również raj kulinarny. Na niewielkim skrawku ziemi tłoczą się kuchnie z całego świata.
Biała orchidea jest jednym z symboli miasta. W Singapurze jest jeden z największych na świecie ogrodów
National Orchid Garden, który znajduje się w 52-hektarowym kompleksie
Botanic Gardens. Jest on czynny aż do północy. Storczyki i orchidee to dwie nazwy dla tej samej grupy roślin. Orchidea kojarzy się ze storczykami ze strefy równikowej ale można tak nazywać wszystkie storczyki bez względu na strefę klimatyczną z której pochodzą. Uważa się je za cud natury, od ich wielkiej różnorodności kształtów i barw można dostać zawrotu głowy. Storczyki występują głównie w klimacie tropikalnym Afryki, Ameryki i Azji.
Ze względu na sposób życia możemy je podzielić na naziemne, nadrzewne i rosnące na skałach. Singapurczycy specjalizują się w tworzeniu krzyżówek storczyków i podczas wizyt znanych osobistości nadają ich imiona nowym odmianom. Orchidee, które u nas uchodzą za bardzo ekskluzywne kwiaty w Singapurze zdobią budynki, chodniki i ulice.
|
Przepisy prawne i bezpieczeństwo.
W Singapurze panuje niezwykły kult czystości i porządku. Za palenie w miejscu zabronionym lub rzucenie niedopałka lub papierka, gdziekolwiek poza koszem na śmieci, grozi kara 500 dolarów grzywny. Tyle samo za przejście na czerwonym świetle. Za przywóz do kraju gumy i jej publiczne żucie – 1000 dolarów. Za jedzenie lub picie w autobusie – 500 dolarów. Za posiadanie natomiast narkotyków i handel nimi orzekana jest
w Singapurze kara śmierci. Za nieobyczajne zachowanie (np. dotknięcie kobiety przez mężczyznę bez jej pozwolenia) grozi kara pozbawienia wolności. Za akty wandalizmu – kilka tysięcy grzywny i… publiczna chłosta. Chłosta jest do dziś powszechnie stosowaną formą kary w krajach muzułmańskich oraz – pod nadzorem lekarzy – w Singapurze i Malezji. Wykonuje się ją przy użyciu ostrej jak brzytwa rózgi z ratanu palmowego. Najczęściej wymierzana jest kara od 5 do 10 batów, przy czym już po pierwszym uderzeniu skóra na pośladkach pęka, a chłostany traci z bólu przytomność. Praktyka pokazuje, że chłosta spełnia swą prewencyjną rolę. Ulice w Singapurze należą do najczystszych na świecie. Warto też zauważyć, że tego typu konsekwencje wyciągane są tam niezwykle rzadko – gdyż po prostu nie ma kogo karać. Strach przed publicznym poniżeniem skutecznie odstrasza niedbających o ład na ulicach. Singapur jest także najbardziej bezpiecznym miejscem na świecie. Na całej wyspie znajduje się wiele komisariatów, za to nie widzi się umundurowanej policji. Rząd jest zdania, że skuteczniejsi są cywile z bronią, (bądź bez), wtopieni w tłum.
Sieć monitorowania miasta jest mocno rozwinięta.
|
Uwagi praktyczne.
Przelot i wiza. Do Singapuru dolecieć można z wielu miast na całym świecie. Bezpośrednie połączenie lotnicze z Europą zapewniają linie lotnicze KLM, Air France, Lufthansa, Singapore Airlines. Koszt biletu tam i
z powrotem ponad 3000 PLN. Z Malezji i Tajlandii dotrzeć można pociągiem i promem .Wjeżdżając na pobyt krótszy niż 30 dni, nie potrzebujemy wizy. Przy wjeździe trzeba okazać bilet na dalszą podróż.
Zwiedzanie. Warto wybrać się na zorganizowane zwiedzanie miasta. Wycieczki są dostępne w każdym hotelu. Wszędzie w hotelach są wyłożone bezpłatne mapy i informatory turystyczne.
Zakupy. Jednostką monetarną jest dolar singapurski (SGD): 1 USD to 1,41 SGD (czerwiec 2009). Zakupy można robić zarówno w luksusowych sklepach, jak i na lokalnych nocnych targach. Można dostać wszystko, począwszy od tanich chińskich zegarków po elektronikę najnowszej generacji. Należy pamiętać o rachunkach, aby wyjeżdżając, móc odebrać podatek VAT. Podatek ten wynosi 7%. Zwrot podatku przysługuje za towary
o łącznej wartości ponad 300 SGD zakupione w specjalnie oznakowanych sklepach i wywiezione z terytorium Singapuru w okresie maksymalnie 2 miesięcy od daty zakupu. Przy zakupach towarów w tych sklepach należy przedstawić paszport i wypełnić specjalne formularze.
Wyżywienie. Należy dużo pić płynów! W Singapurze woda z kranu nadaje się do picia, ale z powodu konieczności uzupełniania minerałów, zaleca się pić butelkowaną wodę mineralną i świeżo wyciskane soki owocowe. W Singapurze jest olbrzymi wybór restauracji serwujących dania z całego świata, począwszy od wegetariańskiej kuchni chińskiej i indyjskiej, a skończywszy na amerykańskich stekach. Do ceny posiłku należy dodać 10 % napiwku.
Klimat. Kraj leży w strefie klimatu równikowego wybitnie wilgotnego. Opadów deszczu można się spodziewać codziennie. Temperatura powietrza jest przez cały rok taka sama i wynosi średnio 25 – 30 o C. Ze względu
na deszcze warto mieć przy sobie parasol – peleryny nie zdają egzaminu z powodu upału. Pamiętać należy
o silnym słońcu, należy mieć krem z filtrem, głównie na twarz i uszy.
|
|