Opracowanie: Piotr Kempski, Monika Szmańda
Pierwszy dzień
zwiedzania – piątek (popołudnie)
1. Główny Rynek i
Ratusz
Kalisz
jest rozplanowany na podstawie schematu, który polega na rozwidleniu
szlaku komunikacyjnego na dwie równoległe ulice, zbiegające się na
przeprawach. W centrum wytyczono prostokątny rynek, z którego
wychodzi pięć ulic: dwie krótsze i trzy dłuższe. Najważniejszym
budynkiem na rynku jest Ratusz wybudowany w 1920-1924 (Sylwester
Pajzderski) w trakcie całkowitej odbudowy Kalisza po zbombardowaniu
go w 1914 przez Prusaków. Wzniesiony jest na planie kwadratu i
posiada wewnętrzny dziedziniec oraz wieżę widokową , która jest
udostępniona dla turystów. Z platformy widokowej na wieży rozciąga
się panorama miasta z widokiem na Wysoczyznę Kaliską i dolinę Prosny
w promieniu 15 km. W wieży ratuszowej znajduje się także ekspozycja
historyczna „ Kalisz wczoraj i dziś”. W samo południe z
wieży odgrywany jest hejnał miasta.
2. Katedra
pw. św. Mikołaja - najstarszy gotycki kościół parafialny
średniowiecznego Kalisza z lat 1253-57.
Katedra
znajduje się w północno- zachodniej części miasta, przy ulicy
Kanonickiej. Świątynia wzniesiona została w 1253 z fundacji księcia
kaliskiego Bolesława Pobożnego, potem była wielokrotnie przebudowana.
Wnętrze robi duże wrażenie przejrzystością układu. Prostokątna nawa
główna oddzielona jest od bocznych filarów, zdobionych motywami
antycznymi. W prezbiterium zachowało się do dzisiaj oryginalne
gotyckie sklepienie gwieździste. W kościele znajduje się barokowy
ołtarz z 1662 roku, ozdobiony kopią obrazu z pracowni Piotra P.
Rubensa „Zdjęcie z Krzyża”. Niegdyś w tym miejscu wisiał
oryginał, jednak w 1973 roku uległ on zniszczeniu podczas pożaru.
Kaplicę Matki Boskiej Pocieszenia dekorują witraże i polichromie
autorstwa Włodzimierza Tetmajera. Ołtarze boczne, barokowe i
rokokowe, posiadają obrazy z XVIII wieku. Wśród nich znajdują się
cenniejsze dzieła: obraz św. Rodziny, obraz Matki Boskiej
Szkaplerznej z Dzieciątkiem oraz obraz św. Kryspiny i Kryspiniana.
Warto także obejrzeć obraz z rzadkim motywem „Drogi na
Golgotę” (koniec XVI wieku), który przedstawia Chrystusa
niosącego krzyż wśród cisnącego się tłumu ludzi. W zakrystii znajduje
się malowidło z XVIII wieku , przedstawiające św. Paschalisa i Matkę
Boską, unoszącą się ponad miastem. Jest to jedyna zachowana panorama
Kalisza z tego okresu. W 1992 roku kościół został podniesiony do
godności katedry diecezji kaliskiej.
Kolacja:
można ją spożyć w restauracji: Piwnica Ratuszowa, ul. Główny Rynek
20, Tel. (62) 757 05 03
Wieczorem warto
pójść na spacer malowniczo oświetlonymi ulicami kaliskiej starówki.
Może on stanowić ciekawe spotkanie z tym historycznym miastem w
zupełnie innym klimacie.
Nocleg
patrz – Baza
noclegowa
Drugi dzień
zwiedzania - sobota
3. Kamienny
most - najstarszy w Kaliszu
Idąc
ulicą Śródmiejską zwiedzający przechodzi przez najstarszy z kaliskich
mostów. „Most Kamienny”, zwany też Aleksandryjskim
powstał w latach 1825 -1826 według projektu Sylwestra Szpilowskiego. Konstrukcja, przerzucona jednym łukiem przez rzekę
Prosnę, opiera się na dębowych palach wbitych w dno rzeki. Żeliwne
tralki tworzą balustradę i osadzone są w piaskowym cokole. Pośrodku
balustrady wmontowane są kamienne ciosy. W jednym z nich wykuto
portret cara Aleksandra I, a drugi przedstawia herb Kalisza. W 1964
most został wpisany do rejestru zabytków.
4.
Klasztor
Franciszkanów i kościół pw. św. Stanisława Biskupa.
Kościół zakonny został wzniesiony
na początku II połowy XIII wieku z fundacji księcia Bolesława
Pobożnego i jego żony, księżnej Jolanty, jako pamiątka ich zaślubin,
po czym był wielokrotnie przebudowywany. Pochodzące z okresu baroku
sklepienie wykonane jest w stylu kolebkowym z lunetami z około 1630 z
bogatą dekoracja stiukową. W klasztorze należy zwrócić uwagę na
późnobarokowy ołtarz, w którym znajduje się obraz Franciszka
Smuglewicza „Wskrzeszenie
Piotrowina” i na
ambonę w kształcie łodzi Piotrowej z 1862 roku. Przy lewej nawie
znajduje się gotycka kaplica Męki Pańskiej a nieopodal niej dzwonnica
renesansowa.
5. Liceum
Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Kaliszu
Szkoła
została założona 1773 roku przez Komisję Edukacji Narodowej. Jest to
najstarsze liceum ogólnokształcące w Kaliszu, a także jedna z
najstarszych szkół średnich w Wielkopolsce i Polsce. Od 1923 nosi
imię Adama Asnyka, poety i przedstawiciela literackiego pozytywizmu,
żyjącego w latach 1838 – 1897, który był niegdyś jej uczniem.
Obok liceum znajduje się jego pomnik.
6. Baszta
„Dorotka”.
Baszta
znajduje się na tyłach Bazyliki NMP (Sanktuarium św. Józefa). Na
temat Baszty krąży wiele legend, jedna z nich opowiada o jej
przeznaczeniu na wiezienie dla miejscowych ladacznic, nazywanych tu
kiedyś eufemistycznie „Dorotkami”. Półokrągła, ceglana
„Dorotka” jest jedyną zachowaną z licznych baszt
średniowiecznych kaliskich fortyfikacji miejskich.
7. Sanktuarium
św. Józefa
Znajduje się ono w Bazylice
mniejszej pw. Wniebowzięcia NMP. Ta późnogotycka świątynia została
wzniesiona po roku 1353 roku z fundacji arcybiskupa gnieźnieńskiego
Jarosława Bogorii Skotnickiego i przeniesiono do niej tytuł kolegiaty
z kościoła na Zawodziu. Po zniszczeniu świątyni w II połowie XVIII
wieku, w 1790 roku odbudowano ją w stylu późnobarokowym z wieżą w
fasadzie. W nawie znajduje się cenny poliptyk późnogotycki z 1496
roku, warsztatu Mistrza z Gościszowic. W prawej nawie znajduje się
obraz Świętej Rodziny z około 1670 roku, przy którym szczególnie od
wieków rozwijał się kult opiekuna Jezusa - Św. Józefa. Kaliskie
sanktuarium św. Józefa jest jednym z najstarszych na świecie ośrodków
kultu tego świętego. W kościele umieszczone są ponadto liczne inne
zabytki sztuki sakralnej. Znajduje się tu także kaplica będąca
ogólnokrajowym ośrodkiem pamięci o męczeństwie duchowieństwa
polskiego w obozie hitlerowskim w Dachau. Obok świątyni znajduje się
dzwonnica wybudowana około roku 1820. Naprzeciw bazyliki: pomnik Jana
Pawła II, który odwiedził to sanktuarium 4 czerwca 1997.
Obiad
proponujemy zjeść w restauracji "Restauracji Św. Józefa w Kaliszu"
Plac Jana Pawła II / 3,
tel. 62 753-62-42
8. Pałac
Komisji Wojewódzkiej i Baszta „Dorotka”
Pałac
Komisji Wojewódzkiej został wzniesiony w latach 1823-1824 w
Śródmieściu na placu św. Józefa. Jest to budowa klasycystyczna,
zaprojektowana prze Franciszka
Reinsteina.
W jego architekturze można odnaleźć wszystkie charakterystyczne
elementy tego stylu. To wszystko sprawia, że budynek jest niezwykle
atrakcyjny i na pewno warto zwrócić na niego uwagę. W roku 1965
został on wpisany do rejestru
zabytków.
Obecnie mieści się w nim siedziba Starostwa Powiatowego.
9. Park Miejski
Ma powierzchnię 24 hektarów.
Rozciąga się między Prosną a jej odnogami: Kanałem Rypinkowskim i
Bernardynką. Został uznany za zabytek architektury ogrodowej i
stanowi jeden z najstarszych i najpiękniejszych parków miejskich w
kraju. Powstał w 1798 roku, wzorowany był na angielskich parkach. W
1881 roku po wielkiej powodzi, która w znacznym stopniu zniszczyła
park, został on rozplanowany ponownie według projektu Edmunda
Jankowskiego i Franciszka Szaniora. Rośnie w nim około 150 gatunków
roślin. 63 okazy zostały wpisane do rejestru pomników przyrody. W
parku znajdują się m. in. marmurowy posag Flory, szczątki „dębu
Asnyka”.
Dalszy Spacer w stronę Teatru.
10. Teatr im. W. Bogusławskiego
Teatr został założony w 1801
przez W. Bogusławskiego, twórce polskiego teatru narodowego i jest
najstarszym w Wielkopolsce i trzecim najstarszym teatrem dramatycznym
w Polsce. Od roku 1936 nosi imię swojego założyciela. Obecny budynek
został wzniesiony w latach międzywojennych według projektu Czesława
Przybylskiego. Natomiast od roku 1961 odbywają się tu Kaliskie
Spotkania Teatralne. W 1979 teatr został wpisany do rejestru
zabytków.
Kolacja: proponujemy ją spożyć
w restauracji „KTW”
ul.
Park Ludowy 2. (Tel. 62 767 42 95, www.restauracja-ktw.pl)
Wieczór
warto spędzić w Filharmonii Kaliskiej ul.
Al. Wolności 2 Tel. (62) 757 36 15, www.filharmoniakaliska.pl
Nocleg
patrz – Baza
noclegowa
Trzeci
dzień zwiedzania – niedziela
Opcje do wyboru:
a) pozostanie w
Kaliszu i zwiedzenie kolejnych ciekawych miejsc, bądź
b) wyjazd do
historycznych miejsc w powiecie kaliskim.
a) Propozycja zwiedzania Kalisza
11. Gmach
Trybunału
Budynek
jest położony w centrum miasta, przy ul. Alei Wolności. Powstał w
1819 – 1821, zaprojektowany w stylu klasycystycznym przez
Sylwestra Szpilowskiego. W 1964 został wpisany do rejestru zabytków.
Na frontonie budynku, pod godłem sprawiedliwości mieści się napis
„Suum cuique” czyli „ Każdemu to, co mu się
należy”. Przez cały okres swojego istnienia gmach służył jako
siedziba władzy sądowniczej, obecnie jest to siedziba Sądu Rejonowego
w Kaliszu.
Dalszy
spacer w stronę Ratusza.
12. Rezerwat
Archeologiczny - Gród Zawodzie w Kaliszu
Zawodzie
leży na południe od centrum miasta. Zachowało się tu grodzisko
kaliskie z IX –XIII wieku. Mieści się ono miedzy odnogami rzeki
Prosny oraz otaczających ją mokradeł. Odkryto je podczas wykopalisk
prowadzonych w latach 1958 do 1965. W latach 2006 -2008 częściowo
zrekonstruowano gród. Wzniesiono wówczas repliki drewnianego mostu,
palisady, ostrokołu, oraz bramy wjazdowej . Centrum osady stanowią
fundamenty romańskiej kolegiaty, ufundowanej ok. 1145 przez Mieszka
III Starego, który został w niej pochowany. Budowla ta stanowiła
jedną z najwspanialszych świątyń romańskich w ówczesnej Polsce.
Zrekonstruowano również wieżę obronną a także siedem budynków
mieszkalnych. Adres:
Rezerwat Archeologiczny, ul. Bolesława Pobożnego Tel. (62) 757 16 08
Idąc
dalej w kierunku południowym dociera się do kościoła św. Wojciecha.
Kościół św. Wojciecha w Kaliszu
Kościół położony jest w dzielnicy Zawodzie, tuż obok rezerwatu
archeologicznego. Zbudowany jest z drewna w konstrukcji zrębowej. Pierwszy
budynek został wzniesiony około 1200 roku i pełnił funkcję świątyni
parafialnej, jednak zostały one zniesione w 1406 roku przez arcybiskupa Mikołaja
Trąbę. Później nieużytkowany kościół popada w ruinę. Stojący dziś w
tym miejscu kościołek wzniesiony został w 1798 roku, o czym informują napisy
na jednej z belek stropowych : „Anno
Domini 1798 die 24 Aprilis Sebastjan Zieliński kościoła tego
fundator, kunsztu garncarskiego z parafianami wszystkimi. Cieśla Jan
Kejner” Kościół posiada nawę, prezbiterium oraz kamienną
kropielnicę która prawdopodobne pochodzi z grodowej kolegiaty romańskiej.
13. Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej
Muzeum istnieje od 1911 roku i jest jednym z najstarszych muzeów okręgowych w
kraju, powołano je do istnienia dzięki staraniom Polskiego Towarzystwa
Krajoznawczego. W czasie wojny nie funkcjonowało, swoją działalność wznowiło
dopiero w 1948 roku. Cenna i różnorodna ekspozycja prezentuje min. Makietę
Kalisza z XVIII wieku, bogate zbiory etnograficzne i archeologiczne. W ofercie są
także dwie stałe wystawy o tematyce : „Z
Dziejów Kalisza – wystawa historyczna”
oraz
„ Pradzieje i wczesne średniowiecze regionu kaliskiego –
wystawa archeologiczna” Adres:
ul. Kościuszki 12 Tel. 62 757 16 09,
www.muzeum.kalisz.pl
14-15. Kalisz:
Cmentarze przy Rogatce
Obiekty
te mieszczą się między ulicami Harcerską, Śródmiejską, Górnośląską i
Nowym Światem. Są to miejsca pochówku mieszkańców Kalisza, znajdują
się tu liczne zabytkowe kaplice, nagrobki. Jednym z nich jest
cmentarz katolicki - największy ze wszystkich. Jego brama wejściowa
znajduje się od strony Górnośląskiej. Został założony w 1807 roku.
Najstarszą nekropolią jest cmentarz ewangelicki, założony w II
połowie XVII wieku. Wejście do niego znajduje się od strony ulicy
Harcerskiej. Trzecim, ostatnim cmentarzem w tym rejonie miasta jest
cmentarz prawosławny, który powstał w 1787 roku. Jego założycielami
nie było Rosjanie, lecz kupcy macedońscy, zwani tu „węgrzynami”,
którzy w Kaliszu handlowali węgierskim winem.
Spacer
w kierunku ulicy Śródmiejskiej i Gmachu Trybunału.
Proponujemy obiadokolacje w restauracji: „KALISZFORNIA”,
ul. Główny Rynek 19, tel. (62) 760 20 87
www.szakan.com
b)
Wyjazd do historycznych miejsc w powiecie kaliskim
Russów: Dworek
Marii Dąbrowskiej
To miejsce, w którym pisarka
urodziła się i mieszkała w latach 1889-1907. Dom jest wyposażony w
meble z końca XIX wieku. Na parterze znajduje się muzeum literackie z
1971 roku, gabinet Józefa Szumskiego, kuchnia, sypialnia, saloniki. W
wyposażeniu wnętrza dominuje reprodukcja fotograficzna,
przedstawiająca rodziców pisarki, Marię w okresie dzieciństwa oraz
jej rodzeństwo. W dworku znajdują się także fotografie z okresu
studenckiego pisarki, Ekspozycję uzupełniają oryginalne pamiątki:
maszyna do pisania, fotografie, dywaniki, ranne pantofle, bibeloty.
Pierwsze piętro nawiązuje do warszawskiego mieszkania pisarki: pokój,
miejsce pracy, biblioteka. W klatce schodowej umieszczone są liczne
zdjęcia z różnych lat, w tym pierwowzór dworku. Rezydencję otacza
park z trzema stawami, obok niej znajduje się mały skansen wsi.
Tel.
62 769 12 65
Russów:
Mały skansen wsi
Skansen
składa się z sześciu obiektów tradycyjnej kaliskiej architektury
ludowej. „Zagroda kaliska” jest otoczona sztachetowym
ogrodzeniem. Znajdują się tam dom, stodoła i spichlerz. Także
pojedynczo eksponowane są dwa spichlerze, jeden z nich jest pochodzi
z II. połowy XVIII wieku, z dawnej zagrody wybranieckiej w Russowie
- jest on najstarszym przykładem dawnej architektury wiejskiej w
skansenie.
Przed
wyjazdem do Opatówka zalecane spożycie obiadu:
Zajazd
„ Noce i Dnie”, 62-817 Russów 71 Tel. (062) – 769-
13- 96
Następnie
jazda w kierunku Kokanina przez Skarszew, Tłokinię, a potem wyjazd na
Drogę Krajową nr 25, w stronę Opatówka.
Opatówek
1. Muzeum Historii Przemysłu XIX
wieku.
Jest to najbardziej znana
instytucja kultury w Opatówku, utworzona w 1981 roku. Muzeum mieści
się w starym klasycystycznym kompleksie fabryki sukienniczej,
wzniesionej w roku 1824. której pierwotnym właścicielem była rodzina
Fiedlerów. Obiekt wpisany jest na listę Międzynarodowego Komitetu
Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego. W dawnych halach fabrycznych
Muzeum prezentuje sześć stałych ekspozycji. Są to:
I.
Dziewiętnastowieczne napędy,
wynalazcy, pracujące maszyny
(ekspozycja w przyziemiu. Wśród jej eksponatów: silniki parowe,
urządzenia przygotowawcze do procesu produkcji krosna i inne).
II.
Przemysł w Kaliskiem w
okresie industrializacji ziem polskich (znajduje się na hali na
parterze. Do kolekcji należą maszyny tkackie, hafciarskie,
koronkarskie i pasamoniczne. Perłami ekspozycji są: ręczna maszyna
hafciarska z programatorem oraz krosno pasamoniczne, ręczne krosno
tkackie, maszyna przędzalnicza. W tym miejscu można także zobaczyć
warunki w jakich pracowali i działali właściciele fabryk),
III.
Fortepiany i pianina
firm polskich (na pierwszym piętrze. Kolekcja jest rodzajem
historycznego zapisu asortymentu produkcji i pokazem kunsztu
artystycznego tego okresu. Zgromadzono tu także eksponaty,
wyprodukowane w pracowniach innych regionów i zagranicznych, m. in.
fortepian skrzydłowy Augusta Peapke z Krakowa, fortepiany stołowe,
instrumenty muzyczne oraz pianina),
IV. Zabytkowe
maszyny dziewiarskie,
pomocnicze, bonneterie, projekty dzianin ASP w Łodzi (zgromadzone na
drugim piętrze obiektu, zbiór umożliwia zwiedzającemu prześledzenie
rozwoju myśli technicznej tej gałęzi przemysłu włókienniczego),
V.
Laboratorium
Przemysłowe XX wieku
(prezentuje stosowne parametry do określenia wytwarzanych tkanin),
VI.
Maszyny i urządzenia
drukarskie od XIX do
XX stulecia (zgromadzone są w przyziemiu. Można tam poznać cały
proces powstawania druku). Sala trzeciego piętra Muzeum obejmuje
przestrzeń dla wystaw czasowych. Wśród wystawianych tu eksponatów
spotkać można dzieła wybitnych twórców, które stykają się z
wydarzeniami z wielu dziedzin życia z przeszłości i współczesności.
Tel.
62 761 80 54 www.muzeum.opatowek.pl
Z Muzeum kierujemy się w
stronę kościoła (budynek widoczny jest z daleka).
2. Kościół
neogotycki pw. Najświętszego Serca Jezusowego
Kościół w Opatówku jest
najbardziej charakterystyczną budowlą w tej miejscowości. Nad jej
krajobrazem górują jego dwie strzeliste wieże, widoczne z różnych
stron w całej okolicy. Wnętrze kościoła jest obszerne, trzynawowe.
Obiekt zdobi głównie jego ołtarz i witraże. Przy bramie do kościoła
ustawione są figury, przedstawiające dwóch Apostołów. Podświetlony
reflektorami kościół w nocy widoczny jest z daleka, jego strzeliste
wieże na tle ciemnego nieba wywierają niepowtarzalne wrażenie.
Wieczorem wnętrze kościoła oświetlają światła żyrandoli, z ulicy
widać wówczas piękno
witraży, które emanują wyjątkowymi barwami.
W podziemiach kościoła parafialnego pod kaplicą, odnowioną w roku
2008 znajduje się grobowiec gen. Józefa Zajączka, uczestnika wojen
napoleońskich i namiestnika Królestwa Polskiego.
Obok świątyni znajduje się
Oficyna Pałacowa
3. Oficyna
Pałacowa
Jest to budynek klasycystyczny,
zbudowany w 1825 roku. Posiada fasadę rozczłonkowaną czterema
półkolumnami. Po przebudowie na początku XX wieku przez Karola
Schlossera straciła ona swój pierwotny elegancki charakter. Obecnie
jest to budynek mieszkalny.
4. Tzw.
„Cukiernia”
W okresie międzywojennym
znajdowało się w tym miejscu przedszkole Narodowej Organizacji
Kobiet, następnie wytwórnia cukierków, a od czasów wojny budynek
funkcjonuje jako dom mieszkalny. Budowla pochodzi z okresu I połowy
XIX wieku. Na stronie frontowej znajduje się herb rodziny Zajączków
„Świnka”, wykonany z piaskowca.
5. Mostek z 1824 roku
Mostek jest unikatem technicznym:
jest to najstarszy żeliwny obiekt sztuki inżynierskiej w Polsce.
Znajduje się on w parku przypałacowym, w bardzo malowniczym miejscu -
obok dawnego wzniesienia pałacowego. Umożliwiał kiedyś przejście
przez kanał, który łączył rzekę Cienię ze stawem. Staw to pozostałość
fosy z XIV wieku, która służyła w celach obronnych ówczesnego zamku
arcybiskupów gnieźnieńskich.
Obiadokolacja: w restauracji w
Opatówku ul. Zdrojowa 5 Tel. (62) 504 85 42
|