Główna :  Dla autorów :  Archiwum :  Publikacje :  turystykakulturowa.ORG

 

Data wydania 28 lutego 2011, redaktor prowadzący numeru: Izabela Wyszowska

Numer 3/2011 (marzec 2011)

 

Propozycja pobytu kulturowo-turystycznego w Grodzisku Wielkopolskim i okolicach

 

Opracowanie: Łukasz Funka

Dzień pierwszy: Grodzisk

1. Rynek grodziski jest pozostałością pierwotnej lokacji miasta. Znajduje się na nim trzykondygnacyjny ratusz z pierwszej połowy XIX wieku, w którym i przy którym działają dwa infokioski, zapewniające podstawową informację o historii i atrakcjach turystycznych miasta. Na Rynku znajduje się studnia średniowieczna studnia w XIX wiecznej obudowie z pomnikiem poświęconym ojcowi Bernardowi z Wąbrzeźna. Zgodnie z miejscową legendą miał on pobłogosławić wyschniętą studnię, z której natychmiast trysło nowe źródło.

2. Kościół farny pw. św. Jadwigi. Ten najcenniejszy zabytek miasta widoczny jest już z Rynku. Został on zbudowany po 1426 roku jako świątynia gotycka. Ceglane mury są obecnie ukryte pod tynkiem, na zewnątrz widać jednak trójboczne zamknięcia prezbiterium oraz zarysy ostrołukowych portali w fasadach północnej i południowej. Kościół przebudował w duchu barokowym pochodzący z Włoch (z Padwy), ale działający przez całe życie w Wielkopolsce Krzysztof Bonadura Starszy, nadworny murator Opalińskich. W Grodzisku działał on od około 1615 roku, a budując tę świątynię wzorował się na kościele Santa Giustina w Padwie. Poświęcenia kościoła dokonano w 1649 roku, choć jego przebudowa została ukończona dopiero 23 lata później. Kościół farny ma jedną nawę, po bokach której znajdują się podwójne kaplice, a także prezbiterium od wschodu, oraz zwieńczoną hełmem wieżę od zachodu. Prezbiterium i kaplice kryte są kolistymi kopułami. Elewacje zdobione są kilkoma kondygnacjami nisz i wnęk charakterystycznych dla twórczości Bonadury. Rokokowy ołtarz w prawej kaplicy posiada cenny obraz Matki Boskiej Różańcowej z 1640 roku, pędzla Bartłomieja Strobla – nadwornego malarza króla Władysława IV, którego dzieła można podziwiać także np. w Pelplinie.

3. Muzealna Izba Tradycji Ziemi Grodziskiej. Mieści się ona w XIX wiecznym dworku, który w roku 1919 był także siedzibą dowództwa frontu zachodniego Powstania Wielkopolskiego. Miejsce jest o tyle warte odwiedzenia, że kustosz Izby jest zarazem przewodnikiem po samym mieście. Zbiory - choć może niezbyt imponujące - są jednak ściśle związane z historią miasta. Można tu przyjrzeć się m. in starym dokumentom cechowym, zobaczyć oryginalne dokumenty przywilejów królewskich, ale też makietę miasta i pamiątki po najróżniejszych grodziskich organizacjach. Muzeum ściśle współpracuje także z lokalną historyczną grupą rekonstrukcyjną.

4. Kościół św. Ducha. Jest to drewniany kościółek przyszpitalny z XVII wieku z XVIII-wieczną polichromią. Przed kościółkiem znajduje się pomnik powstańców z okresu Wiosny Ludów (1848). Zwiedzanie wnętrza świątyni bez uprzedniego zgłoszenia jest niemożliwe, dlatego najlepiej skontaktować się z wyprzedzeniem z Muzealną Izbą Tradycji. Świątynia wzniesiona została na planie prostokąta, jest jednonawowa, z prezbiterium wydzielonym za pomocą balasek. Całość nakryta jest płaskim stropem, a ściany wzmocnione lisicami i zastrzałami. Ciekawostką może być znajdujące się w części prezbiterialnej nawy, na ścianie zachodniej tzw. paludament, czyli namalowana i udrapowana kotara, imitująca tło ołtarza głównego. W jego środkowej części, w okazałej akantowej ramie umieszczony jest obraz św. Walentego – patrona przewlekle chorych, a zarazem zakochanych.

Powracając do centrum można spożyć obiad w jednym z lokali, jeśli jednak ktoś preferuje kuchnię bardziej wyszukaną, powinien udać się do hotelu. Deser lub podwieczorek można zjeść w kawiarni Kachlicki, serwującej zarówno kawy i herbaty, jak i świetne własne wypieki.

5. Zespół pobernardyński. Na narożniku ulic Bukowskiej i 3 Maja wznosi się barokowy kościół pobernardyński. Bernardynów osadził tu w 1662 roku kasztelan nakielski Jan Leopold Opaliński, choć „zgoda” z 12 XI 1661 roku dotyczyła zakonu reformatów. Jednonawową budowlę, z poprzeczną nawą i prosto zamkniętym prezbiterium, nakrywa sklepienie kolebkowe. Wewnątrz znajdują się ołtarze z obrazami malarzy zakonnych; w ołtarzu głównym widnieje obraz z ok. 1662 r przedstawiający Adorację Imienia Jezusa przez króla Jana Kazimierza, świętych i dostojników. Po lewej stronie umieszczono nagrobek w formie ołtarzyka z dekoracją rokokową poświęconą wojewodzie sieradzkiemu Wojciechowi Opalińskiemu.

6. Starostwo i gmach Sądu. Neogotycki budynek starostwa sąsiaduje z neobarokowym budynkiem sądu. Oba nadal pełnią funkcje administracyjne, przez co nie można np. fotografować wnętrza sądu z przepięknymi witrażami czy piecem kaflowym. Oba budynki wzniesiono w 1905 roku. Naprzeciwko nich znajduje się pomnik upamiętniający miejsce, gdzie do ostatniej wojny znajdował się cmentarz żydowski. W okolicy warto jeszcze zobaczyć secesyjną kamieniczkę stylizowaną na dworek, mieszczącą się naprzeciwko domu kultury.

7. Nowe miasto i kościół Ewangelicki. Pod koniec dnia i na koniec historycznego spaceru można dojść do tzw. „nowego miasta”, wytyczonego jako drugie centrum Grodziska w ramach lokacji z 1593 roku. Na środku dawnego rynku znajduje się kościół poewangelicki. Ukończony w 1905 roku, zbudowany z cegieł z kamiennym cokołem i dużą częścią fasady, w którą wtopiono wieżę – w dole kwadratową, wyżej ośmioboczną. Nad wejściem znajduje się efektowna mozaika z postacią Chrystusa, a pod nią drewniany fryz ze scenami z jego życia (rzeźba A. Boche). Wnętrze poprzecznie usytuowanej nawy nakryto drewnianym pseudosklepieniem kolebkowym.


Dzień drugi: okolice Grodziska

I wariant: Drzymałowo i Rakoniewice
Drzymałowo. Wieś powszechnie znana z faktu posiadania... wozu cyrkowego. To w tej olęderskiej wsi, założonej na początku XVIII wieku, mieszkał w swoim wozie Michał Drzymała. Co prawda oryginalnego wozu już nie ma, ale do obejrzenia jest zarówno jego kopia, jak i sąsiadujący pomnik.

Warto zatrzymać się w lokalnym zajeździe z tradycyjną kuchnią.

Rakoniewice. W tej miejscowości z bardzo dawną miejską metryką warto zwiedzić przede wszystkim wielkopolskie Muzeum Pożarnictwa i Rynek. Muzeum mieści się w dawnej protestanckiej świątyni, zbudowanej pierwotnie z drewna i gliny dla nowych osadników. Dysponuje ono nie tylko olbrzymią kolekcją wozów strażackich, ale też interaktywnymi ekspozycjami.
Warto także zobaczyć na Rynku domy podcieniowe z XVIII-XIX wieku i eklektyczny XIX wieczny pałac. Przechadzając się po mieście warto pamiętać, że praktykę lekarską odbywał tu Robert Koch.

II wariant

Grodziska Kolej Drezynowa - wycieczka drezyną.
Przykładowa całodzienna trasa: Grodzisk - Sępno albo Grodzisk – Kościan. Jest także możliwość zorganizowania ogniska oraz dodatkowych atrakcji. Po dokładniejszą ofertę, należy się zwrócić do organizatorów. Uwaga! Dla przejazdu konieczna wcześniejsza rezerwacja!
Adres: www.drezyny.kolej.one.pl/index.php?dzial=oferta


Dzień trzeci: Szlakiem zabytkowych kościółków po powiecie grodziskim

Wilkowo Polskie (gm. Wielichowo). Najcenniejszym po kościele farnym w Grodzisku zabytkiem sakralnym powiatu jest tutejszy kościół pw. św. Jadwigi. Został on wzniesiony ok. 1540 r. z fundacji Piotra Ossowskiego i jest budowlą unikalną bo późnogotycką, ale nie przebudowywaną w późniejszym okresie. Obok niego znajduje się dzwonnica z XV wieku, powstała wskutek przebudowy baszty obronnej.

Wielichowo. Miejscowość posiada prawa miejskie od 1429 roku. Do cenniejszych zabytków należy zespół pałacowy i park z XIX wieku. Najciekawszy z artystycznego punktu widzenia jest jednak kościół pw. Świętej Marii Magdaleny z połowy XVIII w. Obecnie w jego ołtarzu głównym znajduje się figura Chrystusa Króla. Dawny ołtarz główny z końca XVII w. o cechach barokowo-klasycystycznych znajduje się w bocznej kaplicy. W jego polu głównym umieszczony jest obraz św. Marii Magdaleny, po bokach między kolumnami rzeźby św. Piotra i Pawła, a w zwieńczeniu obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Ruchocice.
Najcenniejszym zabytkiem wsi jest drewniana świątynia pw. św. Urszuli, zbudowana w latach 1730–1737. Kościołek posiada szereg późnobarokowych ołtarzy oraz maleńkie rokokowe organy.

Granowo. Znajduje się drewniana świątynia pw. Św. Marcina z barokowym wnętrzem. Kościół wzniesiono w 1729 roku z inicjatywy Doroty Radomickiej, był przebudowywany po połowie XIX wieku. Ołtarz główny utrzymany jest w stylu barokowym, z kolei dwa boczne ołtarze, pochodzące z drugiej połowy XVIII w. są rokokowe. Środkową część ołtarza głównego zajmują obraz Świętej Trójcy Świętej oraz Św. Marcina. Obok kościoła wznosi się drewniana, prostokątna dzwonnica. Przy kościele ciekawy cmentarz z grobami między innymi jednego z powstańców wielkopolskich z roku 1919, poległego w ostatnich dniach walk na froncie zachodnim.

Jeśli nie wybrano wariantu aktywnego, o którym poniżej, zwiedzanie tych kościołów można uzupełnić o wizytę we franciszkańskim klasztorze w Woźnikach (gmina Grodzisk).

Wariant aktywny: Rowerowy szlak pielgrzyma po gminie Grodzisk.
Szlak utworzono staraniem gminy Grodzisk Wielkopolski. Jest to doskonała propozycja na całodniową wycieczkę pieszą lub rowerową. Obejmuje ona zwiedzanie kilkunastu ciekawych miejsc w samym Grodzisku, a także m. in. Kotowa (z ciekawym parkiem przypałacowym, a w nim rzadkim okazem drzewa: cypryśnika błotnego oraz wystawionym tu szeregiem rzeźb artystów, goszczących na grodziskich plenerach malarsko-rzeźbiarskich), klasztoru w Woźnikach, Ptaszkowa i Ujazdu (z zabytkową stacją, siedzibą Grodziskiej Kolei Drezynowej). Szlak posiada własną stronę internetową z mapą i opisem wszystkich zabytków na trasie, dlatego poniżej zamieszczono link do tego gotowego przewodnika: www.grodzisk.wlkp.pl/page.php?strefa=0&o=2062

 

Nasi Partnerzy

 

Copyright ©  Turystyka Kulturowa 2008-2024


Ta strona internetowa używa pliki cookies w celu dostosowania serwisu do potrzeb użytkowników i w celach statystycznych. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Brak zmiany tych ustawień oznacza akceptację dla cookies stosowanych przez nasz serwis.
Zamknij