|
Przemysław Buryan
Chociaż istniejąca forma Szlaku Kalifatu Kordoby może zainteresować zwolenników niemal każdej formy turystyki kulturowej, to jednak warto wymienić te z nich, które są najwyraźniejsze i najpełniej sprostać mogą oczekiwaniom ich miłośników.
Turystyka dziedzictwa kulturowego
Bez wątpienia będzie to najważniejsza forma turystyki kulturowej, która może być z powodzeniem praktykowana na terenie Szlaku Kalifatu Kordoby. Dowodem na to jest przede wszystkim obecność bezcennych zabytków, także tych z listy UNESCO, jak również wpisanie szlaku na listę Szlaków Kulturowych Rady Europy. Sama wiodąca tematyka szlaku przedstawia okres, który był istotnym w historii Europy i w którym omawiany obszar silnie oddziaływał na pozostałe kraje zachodniej części kontynentu. Najcenniejszymi obiektami dla turysty zainteresowanego wielkim dziedzictwem kulturowym będzie meczet La Mezquita w Kordowie wraz z mostem średniowiecznym i wieżą Calahorra. Nie ominie on też twierdzy Alhambra w Granadzie oraz zabytkowej i urokliwej dzielnicy Albaicin. Dodatkową atrakcją będą zapewne liczne placówki muzealne, na czele z ekspozycją i parkiem archeologicznym w Madinat al-Zahara oraz centrum interpretacji szlaków El Legado Andalusi w Parku Nauk.
Turystyka militarna
W znaczącej większości obiekty wchodzące w skład Szlaku Kalifatu Kordoby są obiektami związanymi ze średniowieczną sztuką wojenną. Burzliwość pobytu dynastii arabskich w Europie, wynikająca z nieustannej rywalizacji między nimi, doprowadziła do silnego ufortyfikowania regionu. Charakterystycznym elementem krajobrazu są zbudowane na wzgórzach zamki i twierdze, które strzegły ziem przed potencjalnymi najeźdźcami. Nie braknie ich również na trasie szlaku. Zaczynając od murów miejskich chroniących najstarszą część Kordoby, poprzez zamki w Alcaudete czy Castillo de Locubin, na potężnej twierdzy Alhambra w Granadzie kończąc. W przestrzeni Szlaku Kalifatu Kordoby można by niemal utworzyć wyspecjalizowany szlak, który byłby połączeniem wszystkich istniejących na nim zamków i umocnień miejskich. Bliskość tych budowli i ich rozmach zainteresuje z pewnością każdego miłośnika tej właśnie formy turystyki kulturowej.
Turystyka etniczna
Z punktu widzenia mieszkańców Bliskiego Wschodu czy wszystkich stamtąd pochodzących obywateli państw europejskich podróż do Andaluzji jest jak powrót na ziemię swoich przodków. Region ten, a w tym oczywiście przestrzeń Szlaku Kalifatu Kordoby cechuje nagromadzenie architektury i sztuki arabskiej, która mocno kontrastuje z aktualnie dominującym dziedzictwem kultury zachodniej i chrześcijańskiej. Bogato reprezentowany jest tu ciekawy prąd sztuki islamskiej zwany mauretańskim. Mimo podstawowych zaczerpniętych z tradycji elementów ornamentyki znajdziemy wiele aspektów związanych ściśle z tym północnoafrykańskim kręgiem kultury islamskiej. Fundacja El Legado Andalusi oraz wszystkie osoby zaangażowane w funkcjonowanie szlaku są zdeterminowane, by promować arabskie dziedzictwo i jego wkład do europejskiej sztuki i nauki. Odwiedzający więc Andaluzję pobratymcy i kulturowi spadkobiercy dawnych kalifów i emirów mogą komfortowo i z dumą poznawać ten etap ich historii.
Turystyka industrialna
Wśród obiektów szlaku znajdziemy kilka, które zainteresować mogą także miłośników inżynierii i przemysłu. Życie w omawianym okresie skupiało się przy ciekach wodnych, a tym najważniejszym, który płynie do dzisiaj na terenie Andaluzji jest rzeka Gwadalkiwir. Najstarsza część Kordoby ulokowała się właśnie na jej prawym brzegu, a jej bliskość wymusiła na mieszkańcach rozwiązania inżynieryjne ułatwiające współżycie z nią i korzystanie z niej. Takimi inwestycjami były przeprawy. Najatrakcyjniejszą z nich jest kamienny most w Kordowie, który łączy w linii prostej meczet
La Mezquita z wieżą obronną La Calahorra. Ponadto w tejże Kordowie podziwiać można młyny rzeczne - ciekawe obiekty przemysłowe, które już od czasu kalifatu Kordoby wykorzystywały siłę płynącej rzeki.
|
