|
Arkadiusz Ochmański
Krzysztof Czerniawski (opracowanie)
Dzień I (przed południem) "Stolica Górnego Śląska"
Muzeum Śląska Opolskiego ( Mały Rynek 7, św. Wojciecha 13)
Muzeum Śląska Opolskiego jest to regionalna instytucja gromadząca zbiory związane z historią, kulturą
i przyrodą tzw. Śląska Opolskiego. Jej gmach mieści się w dawnym kolegium jezuickim przy opolskim Małym
Rynku. Jego historia sięga początku XX wieku, do swojej obecnej siedziby została przeniesiona w roku
1932. Kolekcja muzeum podzielona jest na 5 zbiorów tematycznych z zakresu archeologii Śląska (narzędzia
kamienne, krzemienne i wyroby z kości; zabytki z epoki brązu i żelaza - głównie ceramika kultury łużyckiej
i pomorskiej, liczne muzealia z cmentarzysk z okresu wpływów rzymskich: narzędzia, broń, ozdoby z metali
i szkła), historii (starodruki oraz druki śląskie pochodzące niemal ze wszystkich ważniejszych śląskich
oficyn wydawniczych, materiały plebiscytowe, dokumenty z okresu powstań śląskich, dokumenty z działalności
Związku Polaków w Niemczech, kolekcja wyrobów rzemiosła cechowego i dokumenty historyczne oraz militaria
związane z działalnością cechów, dawne atlasy, mapy oraz ikonografia miasta Opola, a także monety i medale),
sztuki (m.in. zbiór rzemiosła artystycznego, m.in. ceramika z manufaktur śląskich, Galeria Malarstwa
Polskiego XIX/XX w. - dzieła o tematyce historyczno - batalistycznej, rodzajowej, liczne pejzaże i portrety
najwybitniejszych twórców z tego okresu, m.in. J. Chełmońskiego, M. Gierymskiego, J. Kossaka), kultury
materialnej, duchowej i społecznej Opolszczyzny z XIX i XX w. Ekspozycje uzupełniają cztery stałe wystawy:
"W kręgu farmacji", "Porcelana tułowicka - dar Antoniego Bilońskiego", "Sztuka środowiska opolskiego
po 1945 roku" oraz "Kamienica czynszowa przy ul. św. Wojciecha 9 w Opolu". Muzeum można zwiedzać od wtorku
do niedzieli. Placówka oferuje wynajem przewodnika zarówno w języku polskim jak i obcych. W sobotę wstęp
do wszystkich obiektów Muzeum wstep jest bezpłatny.
Kościół katedralny pod wezwaniem Świętego Krzyża (Katedralna 2)
Miejscowa tradycja mówi, że pierwsza świątynia została wybudowana jeszcze w czasach króla Bolesława Chrobrego
tj. około 1005 roku. Pod koniec XIII wieku kościół został przebudowany w stylu gotyckim. Pod koniec XV
wieku kościół został odbudowany i powiększony o trzy kaplice po pożarze w 1415 roku. Miano katedry nadane
zostało w 1972 roku. Miejsce jest warte odwiedzenia ze względu na ciekawe wyposażenie wnętrza. "Perełką"
historyczną świątyni jest Kaplica Piastowska - nekropolia władców piastowskich m.in. ostatniego księcia
opolskiego, Jana Dobrego, który zmarł w 1532 roku. Ponad nagrobkiem tego władcy znajduje się epitafium,
wykonane w stylu renesansowym w czerwonym marmurze. W katedrze zobaczyć można także gotycką chrzcielnice
z XIV wieku, a w jednym z bocznych ołtarzy znajduje się Obraz Matki Boskiej Opolskiej - ikony przywiezionej
z Piekar Śląskich w 1702 roku, w obawie przed zniszczeniem podczas najazdu Szwedów. Wizerunek Maryi objęty
jest wielowiekowym kultem religijnym. Dodatkową atrakcją, są zabytkowe organy z 1898 roku. Wysokość katedry
z wieżami przekracza 73 m. Jest to najbardziej charakterystyczny punkt w krajobrazie nadodrzańskiego
Opola, jego duma oraz perła opolskiego dziedzictwa sakralnego.
Kościół pw. Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha (Plac Mikołaja Kopernika 12)
Uznawany za najstarszy kościół w Opolu. Tradycja mówi, że obiekt został wybudowany na miejscu żarliwych
kazań św. Wojciecha. Świątynia ma charakter gotycki, jej wnętrze jest barokowe, a fasada neoromańska.
W swojej długiej historii obiekt przynależał do ewangelików (XVI wiek), a od XVII wieku do dominikanów.
W 1739 roku świątynia została poddana barokizacji, pozostawiona zostaje tylko "gotycka" nawa. Do najciekawszych
elementów świątynnego wyposażenia zaliczyć należy: tryptyk z XIV wieku "Niepokalana Matka" w otoczeniu
świętych męczennic: Agnieszki, Barbary, Cecylii, Katarzyny, obraz z XVII wieku w ołtarzu głównym przedstawiający
legendarny pobyt św. Wojciecha w Opolu oraz kaplicę częstochowską z XVII wieku z obrazem MB Częstochowskiej
z Brodów (diecezja lwowska).
Kaplica św. Aleksego (Katedralna)
Świątynia zbudowana pierwotnie w pierwszej połowie XV wieku razem ze szpitalem. Jej fundatorem był biskup
wrocławski - Jan Kropidło. Pod koniec XVIII wieku obiekt poddany został barokizacji. Jeden z najstarszych
obiektów sakralnych na terenie miasta. Wewnątrz znajdują się zabytkowe organy pochodzące z klasztoru
w Czarnowąsach.
Kościół pw. św. Trójcy (Plac Wolności 2)
Pierwotna świątynia zbudowana została w 1309 roku razem z kaplicą świętej Anny. Z zewnątrz obiekt utrzymany
jest w stylu gotyckim z późnorenesansowymi szczytami. Wnętrze kościoła przekształcono w okresie baroku.
W latach 1820-1945 kościół był siedziba wspólnoty ewangelickiej. Spoczywają tu także szczątki członków
dynastii piastowskiej. Jest to kolejny punkt na mapie historycznego Opola, gdzie można dotknąć historii
średniowiecznego miasta.
Kościół pw. św. Sebastiana (Plac św. Sebastiana 2)
Świątynia została wybudowana w 1696 roku jako antidotum na wszelkie zarazy oraz w wyrazie wdzięczności
za wygaśnięcie panującej w Opolu epidemii dżumy. Kościół wzniesiono w stylu barokowym. Wewnątrz znajdują
się organy z kościoła jezuickiego. W niedziele odprawia się tu msze w języku niemieckim, a w każdą pierwszą
niedzielę miesiąca odprawiana jest w formie rytu rzymskiego.
Wieża Piastowska (Piastowska 14)
Niegdyś strażnica wyspy Pasieka. Obiekt został dobudowany do zamku na Ostrówku około 1300 roku. Jest
to jeden z najstarszych murowanych zabytków architektury obronnej w regionie. W owych czasach była to
konstrukcja nowoczesna z głębokim na 6 metrów fundamentem i grubymi na 3 m murami. W 1957 roku do wieży
dobudowany został graniasty hełm. Wraz z nim jej wysokość wynosi 42 m. Na skutek nierównego osiadania
fundamentów zabytek jest odchylony od pionu o 1,5 stopnia. Obecnie Wieża Piastowska jest w trakcie remontu.
Jej otwarcie planowane jest za kilka miesięcy. W środku ma powstać małe muzeum. Dalej funkcjonować będzie
taras widokowy z którego roztacza się historyczna panorama całego miasta.
Opolski Rynek z ratuszem (Rynek)
OBIAD (Restauracja "Starka")
Dzień I (popołudnie) "Stolica Polskiej Piosenki"
Opolska Aleja Gwiazd (Wschodnia Pierzeja Rynku)
Deptak z kilkunastoma gwiazdami, którymi uhonorowani zostali artyści polskiej sceny rozrywkowej. Jej
inicjatorami, są członkowie fundacji "Stolica Polskiej Piosenki". Swoje gwiazdy mają tam: Grzegorz Ciechowski,
Czesław Niemen, Michał Bajor, Edyta Górniak, Kayah i wielu innych. Pierwsze gwiazdy odsłonięte zostały
w 2002 roku. Deptak znajduje się po wschodniej stronie opolskiego Rynku.
Amfiteatr (Piastowska 14 a)
Plenerowa sala koncertowa, jedna z najsłynniejszych polskich scen, gdzie co roku odbywa się transmitowany
przez TVP Festiwal Piosenki Polskiej. Amfiteatr został zbudowany z myślą o I edycji festiwalu opolskiego,
w czerwcu 1963 roku. Na jego deskach spiewała cała elita polskiej muzyki rozrywkowej: Wojciech Młynarski,
Anna Jantar, Edyta Górniak, Maanam, Maryla Rodowicz i inni. Inicjatorem pomysłu był Karol "Papa" Musioł
- ówczesny prezydent Opola. W 2011 roku obiekt został poddany gruntownemu remontowi. Obecnie jego widownia
liczy 3653 miejsc siedzących. Działa tu także Narodowe Centrum Piosenki Polskiej organizujące w amfiteatrze
koncerty gwiazd polskiej muzyki rozrywkowej i alternatywnej oraz trudniące się wynajmem sceny z okazji
różnotematycznych eventów.
Muzeum Piosenki Polskiej (Piastowska 14 a)
Placówka powstała w listopadzie 2007 roku. Gromadzi i kataloguje archiwalne zbiory związane z polską
muzyką. W jego kolekcji znajdują się płyty CD, rękopisy, fotografie, plakaty, instrumenty muzyczne oraz
kostiumy gwiazd opolskiej sceny. Jest to jedyna w Polsce instytucja, której celem jest ochrona dorobku
polskiej piosenki. Multimedialna wystawa muzealna mieści się pod widownią amfiteatru opolskiego. W muzeum
prowadzone, są warsztaty popularyzacyjne z udziałem gwiazd polskiej piosenki m.in. Krystyny Prońko, Ani
Rusowicz, Ireny Santor, Lecha Janerki, Bogusława Meca, Marka Niedźwiedzkiego oraz Jana Pietrzaka.
"Opolska Wenecja" (od Mostu Katedralnego do Zamkowego)
Uruchomiona w 2007 roku nocna iluminacja fragmentu Młynówki - starego koryta Odry od Mostu Katedralnego
do Mostu Zamkowego. Świetlana ekspozycja obejmuje zachodnią elewacje szpitala św. Aleksego, którego początki
działalności sięgają do XV wieku, budynek dawnego spichlerza, a także unikatowy neoklasycystyczny budynek
bożnicy żydowskiej z 1898 roku, która to przetrwała Kryształową Noc i okres Holocaustu (!) oraz XIX wieczny
budynek Archiwum Państwowego (dawna manufaktura). Jedna z największych atrakcji turystycznych Opola.
Most Groszowy
Secesyjny mostek wybudowany w 1903 roku. Jego nazwa pochodzi od opłaty pobieranej za przejście.
Biesiada w Karczmie "Opolska Strzecha" (Opole, Oleska 4) z degustacją potraw regionalnych.
Dzień II (rano)
OPCJA A "Wsi spokojna, wsi wesoła…"
Muzeum Wsi Opolskiej z udziałem w warsztatach tematycznych (Wrocławska 174)
Jedyna plenerowa placówka muzealna w województwie opolskim. Skansen otwarty w 1970 roku. Do zwiedzania
udostępnione są 24 obiekty w tym XIX wieczny kościół, szkoła, dwa wiatraki, kapliczki oraz kuźnia. Dominuje
tutaj zrębowa konstrukcja ścian obiektów. Wyjątkiem jest zagroda z okolic Nysy o konstrukcji słupowo-ryglowej.
W zagrodach odtworzone zostały ogródki kwiatowe i warzywne, a na pobliskim polu uprawia się len, pasternak
i proso. Dodatkowo na terenie muzeum działa 9 zagród z regionów: oleskiego i opolskiego. Ciekawym dopełnieniem
oferty, są warsztaty tematyczne odwiedzający mogą wziąć udział w gotowaniu tradycyjnego śląskiego obiadu,
własnoręcznie wykonać wielkanocną kroszonkę czy kwiat z bibuły. Dzieci mogą wziąć udział w lekcji, która
odbywa się w klasie sprzed 100 lat z wykorzystaniem tamtejszych przyborów szkolnych. Muzeum położone
jest w Opolu-Bierkowicach. Placówka w sezonie od kwietnia do października czynna jest codziennie od 9
do 15, w weekendy do 18. Natomiast od października do marca czynne tylko od poniedziałku do piątku.
OPCJA B "Ku pamięci…"
Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach (Muzealna 4)
Placówka powstała w 1964 roku jako miejsce martyrologii upamiętniające jeńców wojennych od czasu wojny
francusko-pruskiej w 1871 roku do końca II wojny światowej. Obiekt zabezpiecza pozostałości po obozach
jenieckich wybudowanych w czasie wojny prusko-francuskiej. Na stałą ekspozycję składają się cztery wystawy
tematyczne: "W niewoli niemieckiej", "Obozy jenieckie w Lamsdorf/Łambinowicach 1870-1945", "Jeńcy polscy
w ZSRR" oraz "Miejsce Pamięci Narodowej w Łambinowicach - dziedzictwo regionalne, narodowe, europejskie"
w budynku muzeum przy ulicy Minorytów w Opolu. Wstęp bezpłatny dla wszystkich zwiedzających. Rezerwacja
terminów dla grup zorganizowanych jest obowiązkowa. Możliwość zwiedzania z przewodnikiem. Oferta przewodnicka
obejmuje także języki obce. Muzeum zajmuje się także organizacją podróży studyjnych dla młodzieży szkolnej
połączonych z pokazem filmów i prelekcjami o tematyce jenieckiej.
OBIAD
Restauracja 4BAS w Opolu (ul. Książąt Opolskich 2-6)
Dzień II popołudnie
OPCJA A "Szlakiem drewnianej architektury sakralnej ziemi opolskiej"
Drewniany kościół pod wezwaniem świętej Jadwigi w Bierdzanach (Stawowa 2)
Jest to XVIII wieczna świątynia, jedyny w powiecie opolskim drewniany kościół parafialny. Wybudowana
została w 1711 roku. W swoim wnętrzu kryje zabytkową polichromie o tematyce biblijnej. Przy wejściu bocznym
namalowano wyobrażenie śmierci tzw. "Bierdzka Śmierć". Możliwość zwiedzania po niedzielnym mszach świętych
o godzinie 8 i 10. W sezonie letnim msze odbywają się w tygodniu o godzinie 18.
Barokowy kościół pod wezwaniem świętej Anny w Czarnowąsach (droga wojewódzka 454)
Świątynia została wybudowana w 1687 roku, na terenie tutejszego cmentarza. W jej skład wchodzą dwie kaplice,
zakrystia, nawy oraz prezbiterium. Ciekawym elementem wnętrza jest późnobarokowy XVII wieczny ołtarz
główny z rzeźbami Józefa i Joachima. Niestety w sierpniu 2005 roku kościół spłonął (prawdopodobnie celowo
podpalony, sprawca nie został odnaleziony). Obecnie msze odbywają się w replice wybudowanej po pożarze.
Drewniany kościół pod wezwaniem świętego Andrzeja w Popielowie (ul. Dworcowa)
Kościółek został wybudowany w drugiej połowie XVII wieku, stoi na miejscowym cmentarzu. Wewnątrz znajduje
się barokowy ołtarz z rzeźbami Jana Chrzciciela i św. Andrzeja oraz pozostałości polichromii, a w oknach
wiszą kraty kowalskie. Msze św. 1 listopada o godz. 14.00, 2 listopada o godz. 9.00, 16.00 i 18.00.
Drewniany kościół pod wezwaniem świętej Barbary w Kolanowicach (ul. Szkolna)
Jest to kolejna drewniana świątynia z II połowy XVII wieku. Wewnątrz znajdują się zabytkowe elementy
pierwotnego wyposażenia kościoła w tym barokowy ołtarz z 1680 roku, rzeźby świętych" Franciszka, Antoniego,
Jadwigi, Michała Archanioła, a także oryginalna XVIII wieczna ambona i ławy kolatorskie. Msze święte
odbywają się tu we wtorki i soboty o godzinie 17.
Drewniany kościół p.w. św. Marcina i Matki Bożej Królowej Świata w Ochodzy
( Myśliwska 10)
Kościół wybudowany w 1702 roku z wieżą zwieńczoną krzyżem "Karawaka", którego charakterystyczną cechą,
są dwa poprzeczne ramiona. Jego zadaniem było ochrona przed wszelkimi zarazami. We wnętrzu późnobarokowa
figura św. Marcina Msze św. - niedziela 8.00 i 10.00 czwartki - 7.00, poniedziałki, wtorki, środy, piątki
i soboty o godz. 19.00 (maj - wrzesień), o godz. 17.00 (październik - listopad), o godz. 18.00 - grudzień
- marzec).
Drewniany kościół filialny pw. Wniebowzięcia NMP w Radomierowicach (Parafia Dąbrówka Dolna, Szkolna
7)
Świątynia wybudowana w 1790 dla kolonistów niemieckich sprowadzonych przez Fryderyka II, w celu zagospodarowania
tutejszych ziem. Charakteryzuje się unikatową konstrukcją szkieletową z wypełnieniem murem ceglanym.
Od 1945 roku świątynia ma charakter katolicki. Msze odbywają się w niedziele o 10.30
Drewniany kościół p.w. św. Piotra i Pawła w Zakrzowie Turawskim (koło miejscowego cmentarza)
Kościół został wybudowany w 1759 roku. W wyposażeniu wnętrza: XVII wieczna rokokowa ambona oraz cztery
obrazy ludowe z polską inskrypcją: "Matka Boska Bolesna", "Ostatnia Wieczerza", "Wjazd do Jerozolimy",
"Chrystus na Górze Oliwnej". W jego okolicy można zobaczyć XVIII wieczna domy mieszkalne i zabudowania
gospodarcze niemieckich kolonistów.
OPCJA B "Dzień hutnika"
Muzeum Hutnictwa w Ozimku (Hutnicza 1)
Jest to najmłodsza, bo otwarta w grudniu 2012 roku placówka muzealna w powiecie opolskim. Gromadzone
eksponaty, są związane z dziejami hutnictwa w regionie opolskim od czasów średniowiecza do nowożytności.
Ekspozycja prezentuje zabytkowe wyroby pochodzące z tutejszych hut m.in. XIX wieczne kielnie odlewnicze.
Ponadto w zbiorach znajdują się ryciny, historyczne mapy i inne dokumenty świadczące o bogatej historii
tutejszego przemysłu. Obiekt powstał z inicjatywy członków stowarzyszenia "Dolina Małej Panwi". Muzeum
Hutnictwa czynne jest tylko w weekendy. Zwiedzanie można zarezerwować drogą telefoniczną.
Zwiedzanie huty "Mała Panew" (Kolejowa 1)
Jedna z najstarszych czynnych hut żelaza w Europie. Zakład przemysłowy wybudowany w 1754 roku. To tutaj
po raz pierwszy użyto koks do wytopu surówki żelaza. W XIX wieku jeden z najbardziej innowacyjnych zakładów
przemysłowych w Europie. Jego wyroby do dziś zachwycają wysoka jakością. Od 2001 roku zakład działa jako
spółka z ograniczona odpowiedzialnością. Jest jednym z największych w Polsce producentów odlewów staliwnych
oraz walców hutniczych. Zwiedzanie zakładu po uzyskaniu zgody od właścicieli.
Żelazny most na Małej Panwi (Hutnicza)
Stalowa konstrukcja inżynierska wybudowana w 1827 roku. Została zaprojektowana przez inspektora hutniczego-Karla
Schotteliusa. Do jej produkcji użyto 14 ton stali oraz 60 ton odlewów żeliwnych. Jest to najstarszy żelazny
most wiszący na kontynencie europejskim. Po generalnym remoncie w 2009 roku jego nośność wynosi 22 tony.
Most jest symbolem Ozimka. Jego wizerunek widoczny jest nawet w herbie miasta. W 1969 roku konstrukcja
wpisana do rejestru zabytków techniki. Nocą most ten jest iluminowany.
Kolacja w restauracji "Nowa" w Ozimku
Dzień III "Szlakiem możnych i panów Opolszczyzny"
Pałac w Dąbrowie
Budowla o późnorenesansowej architekturze. Wybudowana w 1617 roku. Budynek posiada Pietro, a obok urzeka
park z ciekawymi okazami drzew. Możliwość zwiedzania za zgodą władz Uniwersytetu Opolskiego.
Pałac w Niewodnikach (Zamkowa 1)
Stylowy XIX wieczny pałac wybudowany w stylu francuskim. Zniszczony w trakcie II wojny światowej. Do
niedawna najlepiej zagospodarowany obiekt zabytkowy na terenie powiatu opolskiego. Po 2000 roku jego
właścicielem został prywatny inwestor, który stworzył tu luksusowy hotel z infrastruktura rekreacyjną
oraz restauracje z daniami kuchni regionalnej. Niestety obecnie obiekt jest nieczynny.
Zamek w Prószkowie (Piastowska 8)
Wybudowany w 1562 roku murowany zamek obronny z ciekawą architektura łączącą cechy renesansowej warowni
i budynku reprezentacyjnego. Jego inicjatorem był baron Jerzy Prószkowski, który pełnił funkcje wysokiego
urzędnika cesarskiego. W 1644 roku zamek został spalony przez wojska szwedzkie. W połowie XIX wieku przekształcono
go na Akademie Rolniczą. Dziś znajduje się tu Dom Pomocy Społecznej. Warto zobaczyć tarcze herbowe Prószkowskich
(na zewnątrz budynku nad bramą wjazdową), dekoracje stiukowe z plafonami w dawnej sali rycerskiej i kaplicy,
na dziedzińcu marmurowy basen fontanny, prawdopodobnie z XVIII w. Dziś znajduje się tu Dom Pomocy Społecznej.
Zamek książęcy w Niemodlinie (Zamkowa)
Obiekt wybudowany przez książąt piastowskich w 1313 roku. Na początku XVII wieku przekształcony i poddany
barocyzacji. Jest to czteroskrzydłowa budowla z krużgankami rozmieszczonymi wokół dziedzińca. Po II wojnie
w zamku mieściło się liceum ogólnokształcące, a w 1990 zamek przeszedł w ręce prywatne.
Zamek rycerski w Karłowicach (ul. Młyńska)
Jest to XIV wieczny obiekt obronny zbudowany przez Piastów Brzeskich. Budowla ma charakter gotycki z
barokowa kaplicą. Wokół zamku znajduje się fosa otoczona parkiem. Obecnie znajduje się on w rękach prywatnych.
Pałac w Tułowicach (ul. Zamkowa)
Jeden z najpiękniejszych pałaców w regionie. Został wybudowany w 1879 roku na kształt litery U. Wnętrze
pałacu cechuje bogaty wystrój wnętrza w tym klatka schodowa z malowidłem przedstawiającym zwycięstwo
wojsk pruskich w wojnie francusko-pruskiej (1871). Otoczony jest zabytkowym parkiem wpisanym do Rejestru
Dóbr Kultury. Można tu spotkać unikatowe gatunki wiekowych drzew m.in. 160 letni cypryśnik błotny. W
pobliżu pałacu znajduje się stajnia, bażanciarnia, młyn wodny, a nawet zabytkowy cmentarz dla psów. Obiekt
odrestaurowany ze środków unijnych w 2011 roku. Obecnie jest siedzibą Zespołu Szkół w Tułowicach.
Pałac w Turawie (Opolska 56)
Obiekt wybudowany w pierwszej połowie XVIII wieku z kaplicą z 1751 roku. Inicjatorem powstania był górnośląski
szlachic - Marcin Loewenkron. Wnętrze jest barokowe. Do dziś zachował się piec i szafa barokowa z XVIII
wieku. Do 2011 pełnił on funkcję Domu Dziecka. W 2012 został wykupiony przez prywatnego inwestora, który
planuje tu urządzenie centrum restauracyjno-hotelowego.
OPCJA POPOŁUDNIOWA (do wyboru)
Park Dinozaurów w Krasiejowie (ul. 1 maja 10)
Obiekt został otwarty w 2010 roku na terenie dawnego wyrobiska kopalni iłu, eksploatowanego na potrzeby
cementowni Górażdże. Miejsce to zyskało międzynarodową rangę dzięki licznym znaleziskom skamieniałości
kręgowców żyjących w epoce triasu. Najciekawszym znaleziskiem jest Silesaurus Opolensis - przodek
kilkunastometrowych dinozaurów, którego okres życia przypada na karnik (około 230-240 mln lat temu).
Występują tu także liczne skamieniałości płazów z grupy "labiryntodontów" i gadów z grupy tekodontów.
Więcej o historii tych prehistorycznych zwierząt odwiedzający dowiedzą się podczas wizyty w pawilonie
paleontologicznym z ekspozycją "Świat Opolskiego Dinozaura". Miejscu o tyle unikatowym, że jest to jedno
z niewielu muzeów na świecie gdzie stoi się nad czynnym stanowiskiem paleontologicznym, a ekspozycja
ma charakter "in situ". Paleontolodzy poruszają na ruchomej platformie nad polem skamieniałości. Ich
pracy można się przyjrzeć w sezonie od lipca do sierpnia. Kolejną ciekawą atrakcją edukacyjną dla dzieci
jest "Prehistoryczne Oceanarium", gdzie można zapoznać się z życiem podwodnych gadów żyjących przed setkami
lat. Całość dopełnia szereg atrakcji przeznaczonych głównie dla najmłodszych tj. przejaźdźka Tunelem
Czasu, gdzie multimedialnie ukazana jest historia kształtowania się Ziemi oraz 1,5 km. ścieżka edukacyjna
wzdłuż której rozmieszczone jest 200 modeli mezozoicznych gadów i płazów. Dodatkową atrakcją jest czynny
w sezonie wiosenno - letnim Park Rozrywki z grupą atrakcji, mającą na celu aktywny wypoczynek i rozrywkę
dla dzieci tj. kino cinema 5D, park linowy, dmuchańce, basen z kulkami, a nawet plaża i zbiornik wodny
do kąpieli. Obiekt posiada sezonowe zaplecze gastronomiczne, istnieje także możliwość zakupu pamiątek.
Dla grup zorganizowanych obiekt przygotował pakiet warsztatów edukacyjnych dla najmłodszych, których
celem jest zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi życia dinozaurów. Organizowane, są także
lekcje muzealne dla uczniów szkoły podstawowej, gimnazjów i liceów.
Ogród Zoologiczny w Opolu (ul. Spacerowa 10)
Opolski zwierzyniec powstał jeszcze przed II wojną światową, w 1932 roku. Obiekt zlokalizowany był na
terenie parku położonego na Wyspie Bolko. Obecnie w ZOO przebywa ponad 1170 zwierząt, reprezentujących
265 gatunków. W tym uchatki kalifornijskie - gatunek wodnego ssaka, zwanego często lwem morskim. Przedstawicieli
tego gatunku można zobaczyć na terenie Polski tylko w opolskim zoo. Na terenie ogrodu można także spotkać
goryle nizinne i wiele innych egzotycznych gatunków zwierząt. Obiekt jest wpisany do Europejskiego Stowarzyszenia
Ogrodów Zoologicznych. Uznawany za jedno z najnowocześniejszych ZOO w Polsce.
Zebrano i opracowano na podstawie poniższych źródeł:
Wykorzystane źródła internetowe
www.sdmp.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.juraparkkrasiejów.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.zoo.opole.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.opole.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.powiatopolski.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.malapanew.com.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.nid.pl/pl/Regiony/Opolskie/Instytucje_ochrony_dziedzictwa/charakterystyka-dziedzictwa-kulturowego
(data dostępu: 15.11.2013)
www.katedra.opole.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.festiwalopole.com (data dostępu: 15.11.2013)
www.zamki.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.zamki.net.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.pałaceslaska.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.muzeumwsiopolskiej.pl (data dostępu:
15.11.2013)
www.muzeum.opole.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.cmjw.pl (data dostępu: 15.11.2013)
www.muzeumpiosenki.pl (data dostępu:
15.11.2013)
www.facebook.com/StowarzyszenieDolinaMalejPanwi?ref=stream (data
dostępu: 15.11.2013)
Wykorzystane publikacje wydane w wersji papierowej
Emmerling D. (1998). Śląskie zamki i pałace: Opolszczyzna : historie zamków i pałaców, dzieje rodów,
legendy, herby. Adan.
Hanich A. (2012). Opolszczyzna w wielu smakach: skarby dziedzictwa kulinarnego : 2200 wypróbowanych
i polecanych przepisów na przysmaki kuchni domowej. Opole: Urząd marszałkowski Województwa Opolskiego.
Hlawacz M. i inni (2011 ). Opolskie kwitnące: tylko u nas ... są takie miejsca, imprezy, tradycje
. Opole: Oficyna Piastowska.
Hlawacz R. i inni (2010). Atrakcje turystyczne Śląska Opolskiego. Opole: Oficyna Piastowska.
Kopij, G. (2011). Sanktuaria maryjne Opolszczyzny: znane i nieznane: przewodnik, Część 3. Opole:
Opolskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne "Teraz Wieś".
Kozina, I. (2001). Pałace i zamki na pruskim Górnym Śląsku w latach 1850-1914. Katowice: Wydawnictwo
Muzeum Śląskie.
Lodzińska E. ( 2012). Śląskie i Opolskie przewodnik + atlas. Demart.
Pszczyński, K. (1992). Krótki przewodnik po Opolu. Opole: Instytut Śląski.
Wierzgoń, A. (1989). Kościoły i kościółki drewniane na Śląsku opolskim. Opole: Opolskie
Towarzystwo Kulturalno-Oświatowe.
Świerc, W. (2008). Turawa i jej okolice w grafice. Towarzystwo Miłośników Ziemi Turawskiej.
|
