|
Iwona Maćkowska
Przeprowadzone badanie potencjału turystyczno kulturowego ujawniło w powiecie znaczniejsze walory atrakcyjne dla czterech form turystyki kulturowej: turystyki militarnej, turystyki muzealnej, turystyki etnicznej (w jej wersji sentymentalnej) oraz turystyki pielgrzymkowej.
Turystyka militarna
Międzyrzecki Rejon Umocniony powstał w latach 1935-39 jako niemiecka linia obronna przed ewentualnym polskim atakiem na kierunku berlińskim. Międzyrzecki Rejon umocniony był bardzo dobrze przemyślaną inwestycją niemiecką. Stanowił niełatwą do zdobycia i pokonania przeszkodę. Był silnie rozbudowywany w ostatnim okresie II wojny światowej. Ponieważ do większych walk na tym terenie w roku 1945 ostatecznie nie doszło, fortyfikacje i infrastruktura MRU zachowały się dobrze, zapewne najlepiej na dzisiejszym terytorium Polski. Turystę niewątpliwie zaskoczy technika wykonania całego kompleksu zwarzywszy na czasy, w których powstał. MRU podczas trwania II Wojny Światowej stanowił część linii obronnej nazwanej Wałem Wschodnim. Cały kompleks podzielić można na trzy odcinki: północny, centralny i południowy. MRU to 106 bunkrów, na które składa się 21 tzw. panzerwerków – obiektów bojowych. Podziemne obiekty połączone są tunelami o łącznej długości 30 kilometrów. Pomimo tego, iż całość nie jest dostępna zwiedzającym, trasa jest najdłuższym tego typu szlakiem podziemnym w Polsce zagospodarowanym turystycznie.
Turystyka muzealna
Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej im. Alfa Kowalskiego w Międzyrzeczu posiada największą kolekcję portretów trumiennych w Polsce. Do grona najcenniejszych zbiorów należy niewątpliwie oryginalna Tora, Indaganda oraz Gemma cesarza Gordiana III, której oryginał znajduje się w sejfie a zwiedzającym muzeum przedstawiana jest w wieży holograficznej, jedynej w Polsce.
Muzeum Militariów ATENA w Skwierzynie posiada liczne, sprawne pojazdy wojskowe oraz kilkaset innych eksponatów, takich jak części do historycznych pojazdów, mundury czy elementy wyposażenia. Muzeum ściśle współpracuje z działającą na terenie Skwierzyny Lubuską Jednostką Operacyjno-Techniczną. Od 2011 corocznie organizuje ono zlot pasjonatów militariów.
Muzeum Fortyfikacji i Nietoperzy w Pszczewie. Podziemia Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego są największym i najważniejszym zimowiskiem nietoperzy w Polsce. Co roku zimuje tam od 20 000 do 30 000 osobników. Jest to największa w Środkowej Europie zimowa kolonia tych ssaków. W sierpniu 1980 w na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w części podziemi o powierzchni 2.5 ha utworzono rezerwat „Nietoperek”, a w grudniu 1998 r. powołano rezerwat „Nietoperek II”, obejmując tym samym ochroną całość MRU.
Muzeum Dom Szewca w Pszczewie to unikalny dom mieszczański pochodzący z połowy XVIII wieku. Zbudowany jest z drewna, pokryty gontem. Wewnątrz znajduje się oryginalna czarna kuchnia i autentyczny warsztat szewski z początku XX wieku.
Turystyka etniczna (sentymentalna)
Obszar Międzyrzecza jako teren pogranicza zasiedlany był kolejno przez różne narody i wyznawców różnych religii. Byli tutaj Polacy, dość szybko przybyła znaczna grupa Niemców, którzy w późniejszym okresie zdominowali ten teren. Klasztory cysterskie w Bledzewie i Paradyżu prowadziły intensywną akcję kolonizacyjną. Obszar zamieszkiwali Żydzi, ze względu na bliskość granicy z Brandenburgią. Osiedli tutaj również Szkoci oraz Holendrzy, którzy od początku XVII wieku prowadzili liczne akcje melioracyjne, głównie w północnej części ziemi międzyrzeckiej na linii Warty. Obszar powiatu stał się więc sporym tyglem narodowości, jak również religijnym, a to z racji obecności katolików, luteranów, kalwinów, arian i żydów. Dziś pozostałości pobytu i życia przedstawicieli tych narodów i wyznań dostrzec można na terenie Międzyrzecza i okolic, przede wszystkim w postaci charakterystycznych budynków mieszkalnych i gospodarczych, cmentarzy i obiektów sakralnych.
Turystyka pielgrzymkowa
Kościół pw. Matki Bożej Rokitniańskiej został przez papieża Jana Pawła II w 2001 roku wyniesiony do rangi bazyliki mniejszej. W bazylice znajduje się uznawany za cudowny obraz Matki Boskiej Rokitniańskiej. Ze względu na jego obecność i otaczający go kult, cały zespół sakralny jest oficjalnym sanktuarium Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Wokół bazyliki rozciąga się ogród rokitniański oraz kalwaria. Wizyta w Rokitnie powiązana z modlitwą pozwala pielgrzymom uporządkować swoje wnętrze.
|
