Iwona Maćkowska
Ze względu na znaczny udział walorów o profilu militarnym, dostępnych sezonowo, najkorzystniejszym czasem
do odwiedzin w powiecie międzyrzeckim jest okres od maja do końca września. Poniższa propozycja jest
skierowana dla turystów indywidualnych, posiadających własny środek transportu i obejmuje weekend (zatem
czas od popołudnia w piątek do niedzieli po południu). Nie jest też ona powiązana z udziałem w konkretnej
imprezie, przez co może zostać wykorzystana w dowolny weekend sezonu turystycznego.
Dzień pierwszy - Rowerem po Międzyrzeckim Rejonie Umocnionym, Pniewo
Obiekt bojowy numer 717 należący do klasy odporności B, posiadający ściany o grubości 2 m, wytrzymujący trafienie 500km bombą w strop oraz kilkukrotne trafienia pociskiem kalibru 210 mm fot. Iwona Maćkowska
Interesującą propozycją jest aktywne zwiedzanie Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego po obiektach podziemnych, w asyście wykwalifikowanego przewodnika. Obejmuje ono przejazd około 20 km podziemnymi korytarzami. Podziemia XX wiecznych fortyfikacji pozostają tajemnicze do momentu przejścia przez żelazną bramę i zejścia kilkunastu metrów w głąb ziemi. Z każdą minutą ich charakter staje się bardziej klarowny dla zwiedzającego. Powietrze w podziemiach MRU charakteryzuje się wyjątkową świeżością. Zwiedzaniu towarzyszy stały, przyjemny, nieintensywny przeciąg. Dobrze zaopatrzyć się wcześniej we własne latarki, ponieważ podziemna trasa turystyczna jest oświetlona tylko częściowo, natomiast większa część drogi pokonywana jest nie oświetlonymi tunelami. Z racji chłodu pod ziemią (stała temperatura wynosi tu ok. 10oC) konieczne jest także zabranie także w lecie odpowiedniej odzieży.
Wypożyczalnia rowerów przy MRU w Pniewie fot. Iwona Maćkowska
MRU to nie tylko sieć podziemnych korytarzy, ale również elementy naziemne, niezależne, do których można
dotrzeć tylko z powierzchni. Przy muzeum znajduję się wypożyczalnia rowerów, za których pomocą można
dotrzeć do obiektów samodzielnych, zlokalizowanych nawet w odległości kilometra.
W miejscowości Wysoka, znajdującej się około 4 km od Pniewa znajduję się obiekt bojowy nr 775, z którego
budową w 1935 roku osobiście zapoznał się A. Hitler. Na przedpolu tego samego Panzerwerka w 1945 roku,
podczas starcia z niemiecką załogą zginął rosyjski major Karabanow. W wyniku walk fortyfikacja została
obezwładniona przez rosyjskie oddziały. Niemiecki oficer (SS) nie chcąc zginąć z rąk Rosjan podjął decyzję
by wysadzić obiekt wraz z załogą.
„Zęby smoka” uniemożliwiające ruch czołgów, posiadające od 40 – 100 cm, MRU, Pniewo fot. Iwona Maćkowska
Po pokonaniu trasy (co zajmie około 4 -5 godzin) proponowana jest kolacja w
Restauracji Dworek w Kaławie, odległej o ok. 2 km od Pniewa. Restauracja oferuje także "wizytę" w więziennej
celi. Więzienne kraty mogą okazać się dodatkową atrakcją dla klientów. Dworek w Kaławie oferuje także
nocleg (Kaława 68a , tel. 95 742-24-57, 798-970-240).
Dzień 2 - opcja pierwsza - Międzyrzecz i okolica
Propozycja śniadania - piknik w parku muzealno-zamkowym lub przed
wyjazdem w Dworku w Kaławie.
Park, poprzecinany rzekami, Odrą i Paklicą zlokalizowany jest w odległości kilkuminutowego spaceru
z centrum miasta. Parkowe ścieżki wiodą wśród drewnianych pomników, w tym m. in. rzeźb Pięciu Świętych
Braci Międzyrzeckich. Szczególnie cenna jest aleja platanów,
która biegnie dawnym zewnętrznym wałem grodu. Na terenie dawnej rezydencji starostów międzyrzeckich,
wzniesionej w 1719 i w sąsiedniej oficynie dworskiej
z początku XVIII wieku mieści się Muzeum Regionalne
z ekspozycjami: archeologiczną, historyczną, artystyczną i etnograficzną. W muzeum prezentowana jest
jedna z najbogatszych w Polsce kolekcji portretów trumiennych, tablic herbowych i inskrypcyjnych z wieków
XVII i XVIII
Obok portretów trumiennych w dziele sztuki muzeum można obejrzeć polskie malarstwo portretowe z XVII,
XVIII i XIX w. oraz rzeźby sakralne nieznanego pochodzenia
z okresu od XV do XVIII wieku. Obecnie najcenniejszym eksponatem muzeum jest wieża holograficzna przedstawiająca
gemmę (element pieczętny pierścienia) cesarza rzymskiego Gordiana III.
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu z końca XV wieku jest jedynym zachowanym zabytkiem sakralnej architektury gotyckiej Międzyrzecza. Budowla wzniesiona został w dwóch etapach: korpus świątyni powstał w XIV wieku, natomiast prezbiterium z zakrystią, nakrywające wewnętrzne sklepienie, oraz szczyty korpusu – w pierwszej połowie XVI stulecia. Kościół jest murowany, ze szczytami bogato zdobionymi blendami. Jego wnętrze ma formę halową, jest trójnawowe, pięcioprzęsłowe.
Pszczew – tutejszy Dom Szewca jest zabytkowym budynkiem mieszkalnym, pochodzącym z XVIII wieku, obecnie pełni funkcję siedziby muzeum o tej samej nazwie – Muzeum Dom Szewca. Większość eksponatów odtwarza warsztat i sklep szewca Feliksa Paździorka. Działał on w Towarzystwie Robotników Polskich, polskim Banku Ludowym i Związku Polaków w Niemczech. W muzeum znajdują się też lokalne wykopaliska archeologiczne, kolekcja "Pszczew na fotografiach" oraz biuro informacji turystycznej. We wnętrzu można zobaczyć dwa otwarte paleniska tj. piec do gotowania i piec do pieczenia chleba oraz dwa wyloty dymne kominów zainstalowanych z boków dwu izb mieszkalnych. Można zwiedzić również sam warsztat szewski
Pszczew - Skansen Pszczelarski Tadeusza Bryszkowskiego. W skansenie podziwiać można m.in.
zabytkowe pszczelarskie narzędzia oraz współczesną pasiekę
Propozycja obiadu i noclegu - Hotel Przystań, Pszczew, Międzyrzecka 20
Dzień 2 - opcja druga - Skwierzyna
Propozycja śniadania- Dom nad Rzeką, Mostowa 3, Skwierzyna
W centrum miasta, gdzie można rozpocząć spacer, stoi pomnik króla Władysława Jagiełły, który odegrał znaczącą rolę w historii miasta. W roku 1406 wystawił on ponownie dokument lokacyjny na prawie magdeburskim i przywrócił miastu utracone wcześniej przywileje. Pomnik odsłonięto w 1970 roku.
Wieża ciśnień z I połowy XX wieku zlokalizowana przy Rondzie Wojska Polskiego została w znacznym stopniu uszkodzona w czasie walk o miasto w 1945 roku. Po przeprowadzeniu remontu w 1979 roku służy dalej miastu i jest jego wizytówką.
Budynek poczty przy ulicy 2-go Lutego z XIX wieku otrzymał formę typową dla niemieckiego budownictwa publicznego. Dobrze zaprojektowany gmach z czerwonej cegły, wraz z detalami neogotyckimi jest także dziś jedną z ciekawszych budowli miasta.
Dom Rzemiosła (Rynek nr 6). To jedna z najstarszych kamienic w Skwierzynie, pochodząca z 1856 r. Zbudował ją bogaty niemiecki kupiec w neobarokowym stylu. Niewielka parterowa kamieniczka z mieszkalnym poddaszem, trafiła w 1910 r. do miejscowego zegarmistrza. Później stała się własnością piekarza, który miał tutaj swój zakład i sklep. Po II wojnie światowej obiekt przejęła PSS Społem. Od 1980 r. ma tutaj siedzibę Cech Rzemiosł. Po remoncie w 2001 r. kamieniczka jest ozdobą skwierzyńskiego Rynku Dom Rzemiosła
Kirkut – Cmentarz Żydowski, zlokalizowany przy ulicy Okrężnej w Skwierzynie. Najstarsze nagrobki pochodzą z 1736 roku. Cmentarz liczy w sumie około 250 nagrobków i zajmuje powierzchnię 2,23 hektara. Zgodnie z tradycją żydowską jest ulokowany na wzgórzu, które przed wojną nazywane było z tego powodu „górą żydowską”.
Propozycja obiadokolacji i noclegu - Zajazd
Knajpa Sorba Międzyrzecka 14 h, Skwierzyna
Dzień 3 - Opcja pierwsza - Obrzyce
Propozycja śniadania - Restauracja Piastowska, ul. Młyńska , Międzyrzecz
Obrzyce - dzielnica miasta Międzyrzecz, zlokalizowana w jego wschodniej części. Obszar składa się z kompleksu
budynków wzniesionych w jednakowym charakterze i zbliżonej gamie kolorystycznej. Niemal cała symetryczna
zabudowa wzniesiona jest w stylu neogotyckim. Granice
kompleksu wyznacza szlachetny drzewostan, a układ przestrzenny poprzecinany jest alejkami. Obrzyce w
latach 1942-1945, były miejscem, w którym realizowano część tzw. "Akcji T4" przeprowadzaną przez nazistów.
Akcja dotyczyła eutanazji osób chorych umysłowo, niedorozwiniętych dzieci, nieuleczalnie chorych oraz
zdrowych, lecz niewygodnych politycznie osób. Organizatorem akcji był Walter Grabowski, a głównym wykonawcom
szpitalny lekarz dr Motz. Śmierć głównie zadawano podając zastrzyki ze śmiertelną dawką skopolaminy i
morfiny. W szpitalu mordowano przede wszystkim Niemców, ale wśród ofiar byli także Polacy, Rosjanie,
Francuzi, Czesi, Włosi, Holendrzy, Belgowie, Ukraińcy i Litwini. Głównie zwiedzane zostaną miejsca z
nimi związane, takie jak pawilony dla chorych, szpital, cmentarz, Izba Pamięci Holocaustu. Komisja Badania
Zbrodni Hitlerowskich w Zielonej Górze na podstawie
badań zakończonych w 1966 roku stwierdziła, że łączna liczba zamordowanych w Obrzycach przekroczyła 10
tysięcy.
Propozycja obiadu - Klubokawiarnia Czysta Cafe, ul. 30 Stycznia 47, Międzyrzecz
Dzień 3 - Opcja druga- Rokitno
Propozycja śniadania- w zależności od noclegu w dni poprzedzającym
Hotel Przystań, Pszczew, Międzyrzecka
20, lub Zajazd
Knajpa Sorba Międzyrzecka 14 h, Skwierzyna
Msza święta o godzinie 12.00 w Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie .
Po mszy świętej polecany jest spacer po ogrodach rokitniańskich oraz wizyta w Muzeum Sanktuarium Matki
Bożej Cierpliwie Słuchającej. Muzeum posiada w swojej kolekcji wiele pamiątek z życia i pielgrzymek papieża
Jana Pawła II oraz sutannę Ojca Świętego. Sanktuarium posiada również Kalwarię Rokitniańską zlokalizowana
pomiędzy jeziorami. Trasa wiedzie przez 32 stacje zlokalizowane w lesie. Rokitno może pochwalić się tym,
iż jest to jedyne takie miejsce w te części Polski. Z racji, iż trasa posiada ponad 4 km przed jej podjęciem
zalecany jest obiad.
Propozycja obiadu - Folwark Amelia, Lubikowo, Lubikówko 5
Źródła:
Międzyrzecz wczoraj i dziś, 2000, Międzyrzecz
Międzyrzecz Dzieje Miasta, M. Tureczek, W. Strzyżewski (red.), 2009, Wyd. Arcanum, Międzyrzecz
Przewodnik turystyczny Gminy Pszczew - http://pliki.pszczew.pl/Pszczew/pt.pdf
Sanktuarium w Rokitnie - http://www.rokitno.org/strona/index.php/przewodnik/kalwaria-rokitnianska
Strona Urzędu Miasta i Gminy Skwierzyna www.skwierzyna.pl/dla-turystow
Strona Urzędu Miasta i Gminy Międzyrzecz www.miedzyrzecz.pl/pl/81-turysta.html
Strona Folwarku Amelia www.folwarkamalia.pl/index.php/strona-glowna.html
|