Główna :  Dla autorów :  Archiwum :  Publikacje :  turystykakulturowa.ORG

Data wydania 30 października, redaktor prowadzący numeru: Buczkowska-Gołąbek Karolina, Lisowska Agnieszka

Numer 5/2017 (wrzesień-październik 2017)

Opracowanie: Kamila Płazińska)

Rzeszów i powiat rzeszowski położony jest w centralnej części województwa Podkarpackiego. Miasto i jego okolice są dobrze powiązane komunikacyjnie z resztą kraju. Krzyżują się tu ważne szlaki komunikacyjne tj. autostrada A4 z drogą ekspresową S19 (Suwałki - Barwinek). Atutem regionu jest obecność międzynarodowego portu lotniczego w Jasionce, który z roku na rok zyskuje na znaczeniu. Do Rzeszowa można również dotrzeć za pomocą kolei. Centrum regionu jest bardzo dobrze skomunikowane z innymi, dużymi ośrodkami miejskimi takimi jak Kraków, Lublin i Warszawa.
Rzeszowszczyzna, to region, gdzie każdy turysta znajdzie coś dla siebie o każdej porze roku. Wiosną warto odwiedzić zabytkowe parki i ogrody, które wówczas budzą się do życia, mieniąc się różnymi barwami kwiatów. Warto udać się wtedy na wycieczkę przyrodniczo - kulturową szlakiem parków, ogrodów oraz rezerwatów przyrody, które zachęcają do odwiedzenia ich poprzez czar zieleni.
Podczas miesięcy letnich, zalecanym jest udanie się na zwiedzanie zabytków rzeszowskich, także dlatego, że w okresie wakacyjnym, odbywa się tu bardzo wiele eventów, które mogą być cennym dodatkiem do zwiedzania miasta. Istnieje również możliwość odwiedzenia okolicznych miasteczek, takich jak: Tyczyn, Dynów, Sokołów Małopolski, Boguchwała i Głogów Małopolski, w celu poznania tamtejszych atrakcji, do których zaliczają się zabytki sakralne oraz dwory i pałace.

Dzień I: Historyczne centrum Rzeszowa
Proponowana trasa zwiedzania zaczyna się w pobliżu kompleksu klasztornego, gdzie mieści się wizytówka miasta - Pomnik Czynu Rewolucyjnego. Znajduje się on w samym centrum miasta, w miejscu przecięcia głównych arterii, a dawniej dróg przelotowych przez Rzeszów. Stylizowany jest na liść lauru, czyli symbol zwycięstwa, ale pomimo to jego kształt budzi liczne wciąż kontrowersje, gdyż nie każdy utożsamia go z wieńcem laurowym (powstało w tym kontekście wiele dowcipów, znanych nawet ludziom z daleka, którzy kojarzą rzeszowski monument). Pomnik powstał w drugiej połowie XX wieku. W głównej części pomnika znajduje się rzeźba Nike, natomiast z drugiej strony przedstawiona jest rzeźba twarzy robotnika. W 2006 roku pomnik wraz z terenem wokół niego przekazano za 1 % swojej wartości klasztorowi oo. Bernardynów. W jego górnej części w 2007 roku umieszczono herb Rzeszowa. Pomnik Czynu Rewolucyjnego stał się również bohaterem krótkiego filmu, nakręconego w 2011 roku przez studentów Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania. W tym filmie pomnik został ożywiony i pokazano, jak "idzie" on ulicami Rzeszowa i niszczy napotkane obiekty.
Następnie warto się udać do zespołu klasztornegooo. Bernardynów z kościołem pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii. Zabudowa sakralna w tym miejscu istniała już w XVI w, gdzie początkowo znajdował się mały, drewniany kościółek na miejscu, którego następnie wzniesiono okazały zespół klasztorny. Jak podaje legenda, pierwotna drewniana świątynia powstała w tym miejscu nieprzypadkowo, ponieważ to właśnie tu, w 1513 roku odnaleziono figurę Matki Boskiej, którą później nazwano Matką Boską Rzeszowską. Znajduje się ona obecnie w kaplicy sanktuarium Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii i jest najcenniejszym eksponatem. Kompleks klasztorny powstał w pierwszej połowie XVII w. na niewielkim wówczas wzgórzu, wśród bagien i mokradeł. Oprócz funkcji religijnej spełniał on również role obronną, o czym świadczą liczne otwory strzelnicze. Został wzniesiony na bazie krzyża, a po jego bokach powstały dwie kaplice. Jego dodatkowe elementy to kruchta w podziemiach oraz charakterystyczna dzwonnica w kształcie kwadratu. Posiada on znaczne walory architektoniczne, które wynikają z faktu iż wznoszono go w dwóch następujących po sobie stylach. Patrząc na zespół klasztorny widać style: renesansowy i barokowy. Wnętrze sanktuarium również charakteryzuje się mieszanką wyżej wymienionych stylów. Wśród renesansowych elementów wnętrza sanktuarium, najważniejszy jest ołtarz główny, którego powstanie datuje się na pierwszą połowę XVII w. Spośród motywów siedemnastowiecznych, na uwagę zasługują nagrobki rodziny Ligęzów. Wnętrze kościoła przyozdabiają rokokowe polichromie z końca XVIII w. Warto wspomnieć, iż w 1763 roku, dokonano koronacji cudownej figury Matki Boskiej Rzeszowskiej, koroną, która została specjalne w tym celu przywieziona do miasta. W setną rocznicę tego wydarzenia, odbyły się uroczystości przy zespole klasztornym oo. Bernardynów, które ściągnęły setki tysięcy wiernych z obszaru ówczesnej Galicji. W 1998 roku, ówczesny prezydent Rzeszowa wyszedł z inicjatywą, aby Matkę Bożą znajdującą się w klasztorze oo. Bernardynów uczynić patronką miasta. 15 sierpnia 1999 roku, na uroczystościach odpustowych ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii, biskup rzeszowski oficjalnie ogłosił decyzję Świętej Kongregacji Kultu Bożego, iż Matka Boża z kościoła oo. Bernardynów od tego momentu jest patronką Rzeszowa. W 2008 roku, kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii podniesiono do godności bazyliki mniejszej. Warto również będąc w bazylice, zwrócić uwagę na złote korony, które w 2013 roku otrzymała zarówno Matka Boska Rzeszowska jak i Dzieciątko Jezus. Korony te zostały ufundowane przez wiernych w rocznicę 500 - lecia objawień. Korony zostały poświęcone przez papieża Franciszka.
W planie zwiedzania nie może zabraknąć wizyty na rzeszowskim rynku. Jest to duży plac położony w dzielnicy śródmieście, w kształcie nierównomiernego czworoboku, z otaczającą go zabudową pochodzącą w głównej mierze z XIX w. Rynek otoczony jest kamieniczkami, które zostały odrestaurowane w ostatnich latach, podczas remontu całego rynku, a zabudowane są tylko trzy pierzeje rynku: wschodnia, południowa i północna. Ciekawym obiektem godnym odwiedzenia jest również zabytkowa studnia znajdująca się na płycie rynku, a pochodząca z XVI w. Odkryto ją podczas prac modernizacyjnych na początku XXI w. Jest ona punktem charakterystycznym oraz miejscem spotkań. W zachodniej pierzei rynku znajduje się również ratusz miejski, który powstał tu już w XVI w, a następnie był kilkakrotnie przebudowywany. Po licznych pracach modernizacyjno-renowacyjnych, nawiązuje on swoim stylem do tzw. pseudogotyku. Dzisiejszy wygląd tego obiektu pochodzi z czasów ostatniej jego przebudowy z końca XIX w. Znajduje się tam obecnie siedziba prezydenta miasta oraz Urząd Miasta. Z budynku ratusza o każdej pełnej godzinie, grany jest hejnał miasta, który warto usłyszeć. Ratusz został gruntownie odrestaurowany w 1996 roku, kiedy to wykonano generalny remont. Wokół rynku są liczne restauracje i kawiarnie z szeroką ofertą gastronomiczną.
Proponowane miejsce obiadu: Restauracja "Wesele"
ul. Rynek 20,35-064 Rzeszów
Największa atrakcja w obrębie rynku ukryta jest pod jego płytą. Jest to Podziemna Trasa Turystyczna "Rzeszowskie Piwnice", które obowiązkowo należy zwiedzić będąc w Rzeszowie. Podziemia udostępniono dla zwiedzania wiosną 2001 roku, ale pierwsze pomysły na to pojawiły się już w latach 80 XX wieku. Wg badań archeologicznych, ślady działalności człowieka w tym miejscu sięgają do ok. 3 tys. lat przed naszą erą. Aby wejść do rzeszowskich podziemi, należy przejść obok rynku, gdzie mieści się główne wejście. Cała trasa składa się z 25 piwnic i 15 korytarzy, które powstały pomiędzy XIV a XVIII w. Służyły one ówczesnym mieszkańcom, jako magazyny żywnościowe, sklepy, ale również do celów obronnych. Można tam zobaczyć m.in. repliki zbroi rycerskich, wyroby ceramiczne używane w dawnych czasach oraz liczne zbiory. Warto wspomnieć, iż niektóre z piwnic, w szczególności te leżące bezpośrednio pod budynkami, działały jako podziemne sklepy do lat 70 - tych XX wieku. Ponadto turyści mogą się zapoznać z wyglądem dawnych herbów miejskich. W 2015 roku, podziemną trasę turystyczną "Rzeszowskie Piwnice" odwiedziło 41 tys. osób i ta liczba corocznie wzrasta. Trasa jest obiektem całorocznym.
Następnym punktem na trasie spaceru po mieście jest synagoga Nowomiejska. Pierwszy budynek synagogi powstał pod koniec XVII w, jako obiekt obronny. W czasie ostatniej wojny została ona przerobiona na magazyny wojskowe, a następnie w wyniku działań wojennych została zniszczona i nie odzyskała już swojego pierwotnego charakteru. Odbudowano ją w 1963 roku, kiedy to stała się siedzibą Biura Wystaw Artystycznych. Podczas jej odbudowy, nie przeprowadzono badań historyczno - architektonicznych, co przyczyniło się do utraty jej pierwotnego znaczenia, ale mimo wszystko zachwyca ona swoim kształtem i jest jedną z wizytówek Rzeszowa. Dalej szlak zwiedzania prowadzi do synagogi Staromiejskiej, która powstała na początku XVII w. i jak podają materiały źródłowe, była to trzecia synagoga na terenie Polski. Na początku swojego istnienia nie pełniła ona roli obronnej, lecz była miejscem modlitw. Znajdowały się tam również lochy, które służyły, jako więzienie dla gminy żydowskiej. Pożary, które nawiedzały miasto, nie omijały tej synagogi - dwukrotnie spłonął na niej dach. Podczas II wojny światowej, także ona została doszczętnie zniszczona. Odbudowano ją w latach 50. XX w., ale nie odzyskała już dawnej formy i funkcji, którą pełniła wcześniej. Obecnie znajduje się tam Wojewódzkie Archiwum Państwowe.
Na koniec dnia należy jeszcze odwiedzić Zamek Lubomirskich, który powstał w XVI w, po czym przechodził liczne przebudowy. Jest to jeden z najważniejszych zabytków Rzeszowa. Został otoczony kamiennymi fortyfikacjami i bastionami, które zachowały się do czasów współczesnych. Pierwotny zamek posiadał trzy mosty zwodzone, z których dwa były wyłącznie dla pieszych, natomiast jeden główny służył dla pojazdów. W 1812 roku zamek stał się siedzibą cyrkularnego więzienia i sądu, a osiem lat później został sprzedamy Austriakom. Na początku XX w. postanowiono wyremontować obiekt, ale okazało się, iż jego stan techniczny jest na tyle zły, że postanowiono zburzyć istniejący już zamek i wybudować go od nowa na fundamentach poprzedniego. Budowa nowego zamku trwała w latach 1903-1905. Wzniesiono wówczas masywny czworoboczny, dwupiętrowy budynek, z okazałym dziedzińcem w skład którego weszła sześciokondygnacyjna wieża z zabytkowym zegarem. W narożnikach tej budowli znajdują się cztery tzw. bastiony, nad którymi zachowano zabytkowe wieżyczki wykonane z kamienia, pochodzące z XVIII w. W czasach PRL, zamek był miejscem egzekucji skazanych oraz pełnił funkcję więzienia - do 1981 roku. Na przełomie lat 80 i 90 - tych XX wieku zamek gruntownie odrestaurowano. Odnowiono wówczas kaplicę więzienną oraz salę reprezentacyjną, a ponadto na zewnętrznej elewacji zamku umieszczono tablicę pamiątkową, która ma na celu ożywienie pamięci po ofiarach okupacji hitlerowskiej. Obecnie znajduje się tu siedziba sądu, jednak trwają nieustanne starania, aby do tego gmachu przenieść siedzibę Muzeum Okręgowego.
Proponowany nocleg: Hotel Polonia **
ul. Grottgera 16, 35-005 Rzeszów

Dzień II: Rzeszowskie Muzea i Sokołów Małopolski
Kolejny dzień wizyty w Rzeszowie można rozpocząć od odwiedzenia Ogrodu Miejskiego im. Solidarności, gdzie można pospacerować po zadbanych i odrestaurowanych alejkach. Jest to najstarszy tego typu obiekt w Rzeszowie, który powstał w miejscu dawnego, przyklasztornego ogrodu oo. Reformatów. Oficjalnie, jako park miejski służy od 1871 roku. W okresie międzywojennym powstała tam również altana, w której odbywały się liczne festyny i letnie spotkania ze sztuką. Obecnie w parku znajduje się okazała fontanna, która jest nie lada atrakcją dla przybywających tam turystów, a ponadto obok niej ustawiono również rzeźby symbolizujące cztery pory roku. Warto dodać, iż oprócz drzew występujących w Polsce, znajdują się tam również inne, które nie są spotykane w naszej strefie klimatycznej takie jak: kasztan jadalny, platan klonolistny oraz orzech czarny.
Następniedroga wycieczki prowadzi do Muzeum Okręgowego, które jest ujęte w Państwowym Rejestrze Muzeów, co czyni go znaczącym w skali regionu i kraju. Można podziwiać tu bogate zbiory związane z wieloma dziedzinami takimi jak: archeologia, sztuka, historia i etnografia. Cennymi eksponatami, które mogą zainteresować turystów są różnorodne szable pochodzące z kilku epok, ordery i odznaczenia. W zbiorach muzeum nie mogło zabraknąć przedmiotów związanych z pierwotnymi ludami, które niegdyś zamieszkiwały te tereny. Są to głównie przedmioty codziennego użytku oraz prymitywne narzędzia rolnicze. Cenne są dzieła sztuki takie jak Portret Henryki Soroko - Labordaire namalowany przez S. I. Witkiewicza (Witkacy) oraz Alegoria Wiosny, Martino Altomonte. Muzeum Okręgowe oprócz głównej siedziby posiada swoje filie, które związane są z różnorodną tematyką i charakterem eksponatów. Najważniejszymi filiami są Muzeum Historii Miasta Rzeszowa oraz Muzeum Etnograficzne. To pierwsze w swoich zbiorach posiada głównie eksponaty związane z Rzeszowem oraz z ludźmi zasłużonymi dla miasta i regionu. Wśród zgromadzonych przedmiotów do najcenniejszych z pewnością należy zaliczyć: szablę Leopolda Lisa-Kuli, Tarczę Legionów, historyczne dokumenty związane z miastem Rzeszowem i regionem rzeszowskim oraz liczne monety z czasów zaboru austriackiego. Będąc w Muzeum Etnograficznym, trzeba zobaczyć eksponaty i wystawy związane z różnymi grupami etnicznymi zarówno z regionu, jak i z innych krajów oraz z twórczością ludową. Z wystaw cieszących się dużą popularnością należy wymienić takie jak np.: "Ludowe Feng Shui - Magia w chłopskiej zagrodzie", "Świat Łemków i Bojków", "Muzyka i śpiew ludowy Podkarpacia" oraz "Dawna rzeźba i malarstwo ludowe".
Proponowane miejsce obiadu: Restauracja "Stary Lwów"
ul. Jałowego 27, 35-010 Rzeszów
Następnym punktem zwiedzania jest sanktuarium znajdujące się już poza Rzeszowem - w Sokołowie Małopolskim, gdzie czczony jest kult Matki Bożej Królowej Świata. Znajduje się tam trzynawowa świątynia, nawiązująca swoim stylem do budowli neogotyckiej. Najważniejszym miejscem w kościele jest łaskami słynący, cudowny obraz Matki Bożej Królowej Świata - Opiekunki Ludzkich Dróg. Został on konsekrowany w 2009 roku, co dodatkowo wzmocniło rangę tego obiektu. W oknach świątyni znajdują się witraże, natomiast ściany są pokryte zabytkowymi polichromiami. Ważnymi elementami kościoła są dwie rzeźby przedstawiające kolejno św. Jana Nepomucena oraz św. Jana Kantego. Na uwagę zasługuje również odrestaurowana, rokokowa chrzcielnica. Natomiast obok chóru, można zobaczyć dwa okazałe obrazy, prezentujące miasto podczas dwóch pożarów, które przyniosły spustoszenie dla Sokołowa Małopolskiego. Obok kościoła stoi zabytkowa dzwonnica, która na skutek działań wojennych zmieniła swój pierwotny wygląd. Najwięcej pielgrzymów przybywa do Sokołowa Małopolskiego podczas uroczystości odpustowych, które zawsze odbywają się w sanktuarium dwa razy do roku 24 czerwca oraz 7 października.
Następnie warto również udać się na spacer po Sokołowie Małopolskim. Na szczególną uwagę zasługuje tutejszy budynek dawnej synagogi, gdzie obecnie mieści się dom kultury i muzeum regionalne. Pierwotnie znajdowała się tam drewniana, zabytkowa synagoga, która podczas działań wojennych została zniszczona przez hitlerowców, lecz w wyniku starań mieszkańców i władz miasta odbudowano ją i oddano do publicznego użytku. Będąc w Sokołowie, warto również udać się na najlepiej zachowany na Rzeszowszczyźnie cmentarz żydowski z 300 nagrobkami. Z dziedzictwa kulturowego pozostawionego przez ludność żydowską, warto zobaczyć odbudowany tzw. ohel (kaplicę grobową wybitnej osoby) wystawiony na cześć sokołowskiego rabina Meilecha Weichselbauma, z zabytkowymi macewami, pochodzącymi z innych grobów. Dodatkowo warto się udać do ogrodu plebańskiego, gdzie znajdują się fragmenty ziemnych wałów obronnych z fosą, pochodzące z początku XVII wieku. Na uwagę zasługuje też układ urbanistyczny Sokołowa Małopolskiego, który charakteryzuje się zabudową małomiasteczkową i unikalnym na skalę regionu układem zabudowy wokół rynku.
Proponowany nocleg: Hotel i Restauracja " Trzy Korony"
Rudna Mała 2c, 36-060 Głogów Małopolski

Dzień III: Malawa, Tyczyn i Borek Stary
Pierwszym etapem kolejnego dnia zwiedzania powiatu rzeszowskiego jest przyjazd do Malawy, która położona jest na wschód od Rzeszowa. Wznosi się tam kościół p.w. Św. Marii Magdaleny, który powstał dzięki inicjatywie Jerzego Ignacego Lubomirskiego w 1713 roku. Ze względu na położenie na wzgórzu sięgającym 394 m n.p.m., kościół ten pełnił również funkcję obronną i służył, jako znakomity punkt obserwacyjny. Pod koniec XVIII w. spadło zainteresowanie tym obiektem, ze względu na oddalenie go od centrum wsi i zaczął on wówczas popadać w ruinę, aż do 1847 roku, kiedy to został odbudowany. W ołtarzu głównym, który jest w czarnej kolorystyce, umieszczono obraz św. Marii Magdaleny. W świątyni znajdują się również dwa, późnobarokowe ołtarze boczne oraz liczne rzeźby i obrazy, nawiązujące swym charakterem do obyczajów ludowych tego obszaru. Kościół położony jest na trasie turystyczno-historycznej im. płk Leopolda Lisa-Kuli. Miejsce to przyciąga wielu turystów, z Rzeszowa i okolic, gdyż przez to miejsce przebiegają dwa lokalne szlaki turystyczne pod opieką PTTK - zielony i czerwony. Z terenów otaczających obiekt, na wzgórzu rozciąga się panorama na całą okolicę, gdyż znajduje się tam północna krawędź pogórza Dynowskiego. Jest to miejsce, które, służy za punkt widokowy, a zarazem najwyższe wzniesienie w bezpośredniej okolicy Rzeszowa, które jest bardzo często celem wycieczek zarówno pieszych jak i rowerowych. Z tego miejsca można zobaczyć wiele okolicznych wzniesień takich jak m. in: szczyt Wilcze (510 m), Suchą Górę (591 m) która jest najwyższym wzniesieniem Pogórza Dynowskiego, Bardo (534 m) na Pogórzu Strzyżowski czy też Klonową Górę (525 m). Patrząc na północ, bardzo dobrze widoczny jest Płaskowyż Kolbuszowski oraz fragment doliny Wisłoka. Przy dobrych warunkach atmosferycznych, można zobaczyć również Tatry, które w linii prostej są oddalone o ok. 170 km.
Kolejnym miejscem wartym zwiedzenia jest położony ok. 8 km na południowy - wschód od Rzeszowa Tyczyn, gdzie znajduje się wiele atrakcji turystycznych, a zabudowa otaczająca tamtejszy rynek charakteryzuje się bardzo ciekawym układem urbanistycznym. Miasto to powstało w 1368 roku, dzięki przywilejowi lokacyjnemu wydanemu przez króla Kazimierza Wielkiego. Ze starego rodowodu miasta, wynika wyżej wymieniony, interesujący z dzisiejszego punktu widzenia układ architektoniczno-urbanistyczny, z licznymi zabytkami. To z inicjatywy tegoż króla, w miejscu obecnej świątyni, powstał drewniany kościółek, który dał początek tutejszej parafii.
W Tyczynie warto zobaczyć kościół p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej, który był kilkakrotnie przebudowywany. Wchodzi on w skład okazałego zespołu kościelnego, do którego zalicza się ponadto dwie dzwonnice, wikarówką, ogrodzenie kościoła, cmentarz z trzema bramkami w ogrodzeniu kościelnym, a także plebanię wraz ogrodzeniem i bramą wjazdową do plebani. Cały ten zespół kościelny, został wpisany do rejestru zabytków w 1975 roku. W środku świątyni na uwagę zasługują liczne zdobienia pochodzące z epoki baroku. Są to w głównej mierze pozłacane sztukaterie i polichromie. W ołtarzu głównym przedstawiona jest scena Wniebowzięcia N.M. Panny, a w obrazie nad ołtarzem znajduje się portret patronki świątyni św. Katarzyny Aleksandryjskiej. W otoczeniu ołtarza są również kolumny, przed którymi umieszczono rzeźby św. Longina oraz św. Jana Chrzciciela. Ponadto wisi tam wiele tablic pamiątkowych, które poświęcone są ludziom zasłużonym zarówno dla tej świątyni jak i dla Tyczyna.
Kolejnym zabytkiem Tyczyna jest zespół pałacowo-parkowy, gdzie obecnie mieści się siedziba Zespołu Szkół. Położony jest on przy wjeździe do Tyczyna od strony Rzeszowa, przy skrzyżowaniu ulic Grunwaldzkiej i Parkowej. Zarówno park jak i pałac są objęte ochroną konserwatorską od 1968 roku. Wewnątrz dawnego pałacu zachował się bogaty wystrój architektoniczny, który nadal można podziwiać. Na szczególną uwagę zasługuje portyk na ścianie frontowej oraz wieże z loggią na południowej. Charakteryzuje się on stylem eklektycznym. Na fasadowej ścianie budynku, znajduje się także tablica pamiątkowa ku czci uczestników powstania styczniowego. Na początku XXI w przed pałacem wzniesiono okazałą fontannę, która powstała dzięki zaangażowaniu mieszkańców oraz władz samorządowych. Warto również pospacerować po okazałym parku, zajmującym ok. 12 ha, który pochodzi z XIX w. Znajduje się tam bardzo wiele drzew typowych dla naszej strefy klimatycznej, ale są również takie, które w naturalnym środowisku tu nie rosną, są to: katalpa bigoniowata, tulipanowiec amerykański czy też miłorząb japoński. Około 40 drzew w tym parku ma status pomnika przyrody, co dodatkowo uatrakcyjnia ten teren. Wiek drzew znajdujących się w parku jest określany nawet na 300 lat.
Proponowane miejsce obiadu: Restauracja Porta
ul. Kościuszki 26, 36-020 Tyczyn
Następnie zalecamy spacer po tyczyńskim rynku, wpisanym do rejestru zabytków w 1970 roku. Pierwsze powstanie rynku związane jest z nadaniem praw miejskich miastu w 1368. Zabudowa otaczająca rynek jest zwarta, rozciąga się również wzdłuż uliczek wychodzących z rynku. Sam rynek ma wymiary 120 m x 80 m. Obecnie mieści się tam parking i plac zagospodarowany zielenią. W południowej pierzei rynku znajduje się miejsko-gminny ośrodek kultury im. Kasi Sobczyk, wokalistki pochodzącej właśnie z Tyczyna. Wśród zwartej zabudowy rynku, na uwagę zasługuje secesyjna kamieniczka z XVIII w, która w okresie międzywojennym została przebudowana na potrzeby funkcjonowania tutejszego magistratu. W zachodniej pierzei rynku zachowały się domy mieszkalne pochodzące z XVIII w. Na płycie rynku znajduje się ponadto pomnik Grunwaldu z figurą Matki Boskiej, który został wzniesiony w 1910 roku. Miał on być "ku pokrzepieniu serc" mieszkańców Tyczyna w 500 rocznicę zwycięstwa pod Grunwaldem.
Na zakończenie warto udać się do pobliskiej miejscowości Borek Stary, gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Borkowskiej. Przez okolicznych mieszkańców kościół ten jest nazywany "Jasną Górą Różańcową". Jest to barokowa budowla, która została wniesiona dla uczczenia obecności cudownego obrazu Matki Bożej, przy którym mieszkańcy wypraszali łaski. W zamian za cuda, których doświadczała tutejsza ludność, postanowiono wznieść kościół, w którym następnie umieszczono łaskami słynący obraz. Kolejnym etapem, było sprowadzenie do Borku Starego ojców dominikanów, którzy mieli się opiekować cudownym obrazem, ale i również szerzyć kult maryjny. Obraz ten w 1919 roku, jako pierwszy w wolnej Polsce, otrzymał korony papieskie, co wzmocniło pozycję tego sanktuarium w regionie. W centralnej części kościoła znajduje się w ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Borkowskiej. Na uwagę wewnątrz świątyni zasługują liczne rzeźby świętych dominikańskich. Oprócz tego warto przyjrzeć się ambonie, pochodzącej z XVIII oraz ołtarzom bocznym, bogato zdobionym. Oprócz słynącego cudami i łaskami obrazu, warto również zobaczyć cmentarz oo. dominikanów, kapliczkę św. Anny oraz przebiegające wokół sanktuarium różańcowe dróżki pasyjne. Na wzgórzu nad klasztorem znajduje się kaplica Matki Bożej Bolesnej pochodząca z końca XIX w. Dodatkowym atutem jest możliwość podziwiania pięknej panoramy doliny Strugu, która jest bardzo dobrze widoczna ze wzgórza.


 

Nasi Partnerzy